De Nieuwe Gids. Jaargang 49

[p. 117]

Vriendlijke nagedachten aan prins Hendrik † 3 juli 1934

Vorst waart Gij, Mensch ge u voeldet, Prins, toen gij verrast hier kwaamt
En wist sterk Mensch te blijven zonder hoogmoed. Och, geweken
Thans zijt Gij vredig weder henen naar de Onweetbre Streken
En ik herdenk eerbiedig Uw Verschijning, daar Gij naamt

De U vreemde dingen, lijk hier zijn ze en rustig hebt beäamd,
Zoover dat kon, de wenschen van dit land. Mijn oogen keken
U stil herdenkend ná soms, wen ver boven al gereken
Gij joegt en spreken mocht gewoon en lachen. Blij befaamd

Zult blijven, Vorst, Ge in veler harten, schoon de wijze leeken,
Die weten niet uw Wezen, koel-weg zwijgen. Wat betaamd
Uw hooge plaats heeft en Gijzelf woudt lievend: geenszins breken

Oranje zal: dies danken steeds we U. Lachend met u spreken
Eens mocht ik, ziende met U saam. En 'k dacht toen: stil beraamd
't Noodlot had Neerlands neergang, maar gij, Prins, zijt Schuts gebleken.