De Nieuwe Gids. Jaargang 46

[p. 428]

Het duistere huis door A.J.D. van Oosten.

Laat staat in de avondstraat tusschen de zacht-
stralende vensters, ros en blank verlicht,
eenzaam een huis, met donker, hard gezicht
in moedloos uitzien, dat niemand meer wacht.

De dag heeft er licht noch vertroosting gebracht
en niemand heeft er zich heen gericht;
binnen bleven de zware blinden dicht
eenzaam en leeg verwacht het den nacht.

Zoo staat mijn huis ook aan 's levens straat,
wachtend of nog iemand binnentreedt
en staart naar ieder die 't zwijgend ontgaat.

Als vergeten in zijn duister leed,
leeg en donker, lied en vreugde vreemd,
wacht het tot de nacht 't in zijn hoede neemt.