De Nieuwe Gids. Jaargang 46

[p. 169]

De schare en de held door A.J.D. van Oosten.

De verten van de zee, bewogen
tot kolken, door den storm bevlogen -

de harde drang van krakend ijs
op blindelingsche ruwe reis -

het hooge branden van vulkanen
tot stroomen vuurs in diepe banen -

het breken, langs den steilen wal,
van wilde sneeuw in 't argloos dal -

het woeste trappelen en tieren
van ópgejaagde prairie-dieren -

het onheilbrengend krachtsvertoon
van den verdervenden cycloon -

't moeras dat met zijn drasse zoden
valschaardig aangrijpt om te dooden -

het stille grijnzen der woestijn
bij 't bleek geraamte in zonneschijn -

de steppe, in nacht en damp bevroren
in deerlijke eenzaamheid verloren -

[p. 170]

 

de klamme nevel, die het schip

 

gevangen zet op bank of klip -

 

 

 

de vluchtigheden, niet te ontkomen

 

die giftig door de mijnschacht stroomen -

 

 

 

het vliegtuig, dat zijn eigen zwaart'

 

verwon - doch neerstort tegen de aard' -

 

 

 

de trillingen, wier heimlijk gloeien

 

nauw' zware kabels kunnen boeien -

 

 

 

't sulfer dat met zich sollen laat

 

tot schok of vonk 't in vlammen slaat -

 

 

 

't vliegwiel, dat splintrend onder 't spoeden

 

den dood doet in de werkplaats woeden -

 

 

 

de druklucht uit de zuurstofflesch

 

die muren slaat met breuk en bres -

 

 

 

dit is de äard der schare - hij de held

 

wiens wil haar gang zijn wetten stelt:

 

 

 

Hij is 't, die vrij door 't noodtij toog en

 

wiens pijlers niet voor de' ijsgang bogen,

 

 

 

den loop der lava wist te raên

 

en de lawine op tijd te ontgaan,

 

 

 

de dolle kudden af kon slaan

 

en ongedeerd stond na de orkaan,

 

 

 

wiens voeten in 't moeras niet zogen

 

noch door 't woestijnzand zijn bedrogen,

 

 

 

die in verlatenheid niet zwichtte

 

geen averij liep bij slecht zicht en

 

 

[p. 171]

 

zich wis beveiligde in de mijn,

 

behouden landde op vast terrein,

 

 

 

die staag ontsnapte aan 't heet venijn

 

der slang wier beten doodlijk zijn,

 

 

 

de snelle krachten wèl wist richten

 

en de overmacht aan zich verplichtte,

 

 

 

die meester over allen geldt

 

omdat hij 't minst zichzelven telt.