De Nieuwe Gids. Jaargang 45

[p. 88]

Beden door Hélène Swarth.

I.
Paaschmorgen.

Herdenkend droef haar dubbel bang gemis,

In d' arm een tuil van hyacinthen blauw

En klimopblad, in dofzwart kleed van rouw,

Knielt neer het meisje op 't graf, waar lentefrisch

Een vogel kweelt - en lijkt een weduwvrouw.

Zij ziet niet komen, vroom nog van de mis
En vol van 't wonder der Verrijzenis,

Den lief verloren, die verbrak zijn trouw.

Zij bidt voor Broêr. En, rijzende op, dan ziet

Ze - en voelde al eer ze aanschouwde - hoe op 't graf

Der moeder, die zijn moeder 't leven gaf,

De liefste bidt, die háar zoo eenzaam liet,

Dan weenend, smeekend, staamlend, knielt voor haar.

Hun dooden schenken weder hen elkaar.

[p. 89]

II.
De kleine kroonprins.

'k Weet niet waarom mijn heugnisdroomen zwerven

Naar 't Koningskind, gedoemd tot vroegen dood,

Dat, moedig lijdend, slaaplooze oogen sloot,

Wégveinzend pijn, als Moeder, voelend derven

Nabij, hem kuste - en, als een bloem, haar bood

Zijn glimlach, wetend, nooit de kroon të erven
En Koning zijn! Maar zalig zijn wie sterven!

Een Engel wenkte al, blank, in morgenrood.

Mijn kleine held! van deernis voelde ik branden
Mijn kinderhart en, vouwend vroom de handen,

Bad, zelf ziek, niet voor mij, voor 't Prinsje alleen.

En tot den Koning over àlle landen
Mijn bede rees, ontvloôn de kamerwanden,

Gelijk een vogel, naar Gods hemel heen.

[p. 90]

III.
Bede voor mijn zuster.

Dit, zoetlief zusje, heb je nooit geweten:

Hoe 'k, vroom en droef, die grijze kerk betrad

En nederknielde en om genezing bad

Voor 't arm gemarteld kind, met wanhoopskreten

Aanroepend dood, verwerpend d'éenen schat:

Haar mooi jong leven - 't Hart vanéengereten.
Hoe dorst tot strijd met God ik mij vermeten,

Om 't kind, gebonden op haar folterrad?

Had jij niet zelf, benijdend, mij gewezen

Toen wij die kerk voor 't laatst betraden saam,

Een blijde vrouw van 't lijdensbed verrezen,

Een heil'ge dankend, op een stralend raam?

O, wáarom moest mijn beê verhooring derven
En 't meisje in bloei gedoemd tot zóo vroeg sterven?