De Nieuwe Gids. Jaargang 44

[p. 706]

Verleiding door G.J. Peelen.

Zooals een sluwe slachter vaak het vee
Dat weig'rend trekt en sleurt, met geurig gras
En lokkend hooi verwint, zoodat het ras
Door 't voer verleid, nu willoos volgt en mee

Ter slachtbank gaat; zóó lokt en lonkt ook mij
Met schoonen schijn de zoete zonde, die
Steeds meer, al 't koel verstand met kracht terzij
Zet, tot in 't end verblind, ik niet meer zie

Dan wat mij lachend wenkt en noodt, en snel
Mij met zich sleurt en ijlings verder gaat
Al verder, tot het onmiskenbaar fel

En angstig scherp mij nu voor oogen staat:
Genot in schijn, in wezen toch een hel
Van zonde, zich al voor mij oop'nen gaat.