De Nieuwe Gids. Jaargang 25

[p. 829]

Antwoord door Jan Greshoff.

Is niet een kleine vraag, zoo sierlijk mij gedaan
Haar hofflijk antwoord waard? Gij mijmert dan: Waartoe?
Ach 't is me een vrome vreugd getrouw te weten hoe
De schoone dingen die ik liefheb zijn ontstaan...

En nooit bij dagen en bij nachten word ik moe
Verdiept te speure' of, óók wel, liefdenvol te râan;
Om dus te scheiden 't wezen van den wanklen waan...
En ik vertrouw, dat 't goed is wat 'k geloovend doe.

't Is immers juist zooals een vrij en zwervend man,
Die in den rossen herfst - of laat het lente wezen
Of wèlk getijde ook - de allerjongste schoonheid van
Zijn waereld bly-wijd-open om zich liggen ziet...
En als hij uit zijn vreugden 't lied wil samen lezen.
Denkt hij hoe 't kwàm... en hij vergeet den Maker niet...