De Nieuwe Gids. Jaargang 16

[p. 558]

Het dorp. ‘De dapp're lansknechten’.
Door J.H. de Veer.

Als lansknecht-vend'len staan, op oude platen,
Staat, einde Mei, in 't veld het bloemrijp koren.
In rei, vierkant, gemonsterd naar behooren,
Staan zij - omhoog de spitsen, de paraten.

- Een trotsch gezicht! - Wie is nu zóo verwaten,
En bindt den strijd aan, waagt het hen te storen?
De zon slechts lacht - zie, kris en kras naar voren
Gaan alreeds speren - om de wind-kroaten....

Die zwérmen óm de vendels, de geduchten
- ‘Die zomerwinden ook, en - héel geen regen...!’ -
Een zwaar hoofd krijgen in de zaak de dapp'ren.

- Dan stuurt den zon den zeisman, en, al wapp'ren
Ook roode en blauwe vanen, men ziet vegen
Ze⁀in rijen van de beenen - maar niét vluchten.

Hilversum, Mei-Juni 1901.