De Nieuwe Gids. Jaargang 15

(1899-1900)– [tijdschrift] Nieuwe Gids, De– rechtenstatus



[pagina 450]
Levens-onweêr door Willem Kloos. I. Wen gij de waarlijk-sterke zijt, mijn Ziel! Zooals ge u steeds getoond hebt, in de vlagen Van 't stormend noodweêr, dat, met zware slagen, Van ratelenden donder òm u viel.... Houd stand ook nù, ofschoon de ranke kiel Uws Zijns, op wervelende zee gedragen, Voortschiet, al zwierend onder 't rukkend jagen Des ijdlen winds.... Houd stand! Neen, 'k zeg u: kniel! Kniel voor de Macht, die, in uw binnenst strevend, - Schoon ook uw diepste ziel lag doodstil, bevend, - U hoog omhoog gehouden heeft tot nù! Want niet ons daagsche Zelf kan ons verlossen.... Slechts de ziels-krachten, die, als staatge rossen, Ons voeren naar den eindpaal, traag noch schuw...!

[pagina 451]
II. Ja, krachtig zijn en hoog van moed in 't rustloos-zware Rukken des stormwinds om ons sterk huis heen,.... Heftig gevoelen, waar toch streng bedaren Den gloed der oogen en den zwier der leên,.... Altijd bedenken, dat de doods-gevaren Worden het best door vasten wil bestreên,.... En dat een leven, dat reeds veertig jaren Hoog-stond, gegrond moet zijn op hechten steen! Laat dan maar 't onweêr, met raatlende slagen, Schudden aan de wanden, die trotschlijk staan! Nooit kan dit hart, waar Gij woont thans, versagen, Zoolang hier wappren mag uw blanke vaan, Want, op den adem van Uw ziel gedragen, Kwamen Liefde en Vrede, aartsenglen, hier aan.