De Nieuwe Gids. Jaargang 15

[p. 334]

Stads-avond door Willem Kloos.

O, de avond, in zacht aadmen, is zoo stil....

Haar zware rouw-gekleêrte hangt alomme,

Met wijde lamfers, als een eindloos-stomme

Omwading van den fellen levens-wil,

Die 's daags zoo woelde.... O, het naargeestig-kil,

Heimlijk gehuiver langs de huizen-drommen,

Die, lang-uit strekkend, dan weer hoekig krommen

Plotsling, al naar des bouwheer's vaste gril....!

Ik daarin meê: maar 'k zie den spook'gen gloed

Niet der omhoog zich duwende lantaren-

Lichten, een tragisch flikkerenden stoet

Tranen-juweelen op de nacht-talaren....

Want, waar ik ga of sta, zie'k, hoe rijk danst
De glorie mijner Liefde, breed-omglansd....