Van den neghen besten (lange versie)

Hier volghet een goet dicht van den IX besten.

[fol. 170v]

Eerst, van den drie heydenen.

Omdat ic hebbe in mine memorie
Rime, favelen ende vraye ystorie,
De Biblen, auctoren ende croniquen,
Die van menegherande riken
De tijt besaten, ende de heeren
Die met ridderliker eeren
Dat zweert droughen int ghevecht,
Bidt met my te Gode dat ic berecht
Na der waerheit, wie si waren
Die met rudderliker scharen
Der wapenen met eeren plaghen.
Nu en willic my niet verdraghen
Te prisene desen ofte dien
De Bertaensche jeesten hebbic ghesien
Ende Inghelsche derghelike;
So doe ic oec van Vranckerike,
Van Roemen, van Grieken, van Surien,
Ende oec de jeesten van Lombardien;
Maer, die si prisen dese Wale,
Ne const icker noit eene verhalen
Als Persevale ende Lanceloot,
Tristram ende Galioet.
Oec hebbic Aertuers jeesten ghelesen,

[fol. 171r]

 

Maer ne vant er gheene van desen;

25

Dies stekic dese buten prise,

 

Ende volghe der jeesten, die de wijse

 

Hebben bescreven over ware.

 

Ende omdat de Bible es so clare,

 

Hebbicker drie in prise gheset,

30

Die waren in der Heydene wet,

 

Ende drie in dat Jootsche leven,

 

Die auctoren hebben verheven

 

Ende drie naer der comst Ons Heeren,

 

Die Kerstine ridders ware met eren

35

Ende die tGhelove metten zweerde,

 

Hilden met wel groter weerde.

 

Nu leert, rudders, ane desen,

 

Die rudders met eeren willen wesen;

 

Scaemt u der namen, ghi bastaerde,

40

Die rudders heet sonder waerde.