[Nummer 5]
Redactioneel
Een onbekend gebleven schilder maakte ter ere van de heilige Elizabeth een altaarstuk dat een plaats kreeg in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Dordrecht tot de Reformatie. De luiken van het altaarstuk werden na 1800 doormidden gezaagd tot vier losse panelen. Op dit paneel zien we hoe Elizabeth de zieken verzorgt, rechtsonder het sterfbed en rechtsboven de begrafenis van Elizabeth.
In een tijdschrift dat tevens orgaan van een vereniging is, wordt regelmatig overleg gepleegd over wensen en grenzen van de vereniging, en van het blad natuurlijk. Zo hoort het. De redactie heeft trachten te voorzien in wensen als het nastreven van korte berichten. De ondertekening daarvan geschiedt met initialen of de gehele naam als het bericht van buiten de redactie en de vaste medewerkers komt. In het nieuwe jaar wordt getracht de kleine letter iets groter te maken, waardoor het lezen wordt vergemakkelijkt. Ook dat is een meer gehoord verzoek aan de redactie.
Vervolgens zijn in voetnoten, soms in kleine kadertjes, begrippen en benamingen verklaard die mogelijk in het andere deel van het taalgebied niet begrepen worden. Daarmee vermijden we dat we alle bijzondere uitdrukkingen van elkaar gelijktrekken en wennen we aan elkaars manier van spreken en schrijven. Deze stap is weliswaar klein, maar zij is geen kleinigheid. In wezen wordt getracht een kleinschalig beginnetje te maken met het dichten van het ravijn tussen Roosendaal en Essen. Ofschoon wij uitgesproken tegenstanders zijn van het over en weer ondertitelen van tv-series die in algemeen Nederlands gebracht worden (‘Goedemorgen ...’ wordt dan ondertiteld met ‘Goedemorgen ...’), staat het buiten kijf dat in verschillende maatschappijen ook verschillende begrippen ontstaan. Maar daar is een totale ondertiteling het tegendeel van een antwoord op. Het ondertitelen van de gewone (standaard)taal van alledag is een bijna bewuste poging de mensen die dezelfde taal spreken, te verleren naar elkaar te luisteren. Als men het slecht voor heeft met de integrerende samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland, behoort zo'n maatregel tot het arsenaal dat men inzet, zeker als tegelijkertijd valt te zien, dat veel Engels niet eens ondertiteld wordt: het is moeilijk dat alleen burgers te verwijten, het is zo systematisch dat wij benieuwd zijn naar het antwoord daarop van de overheid. Het is aan verenigingen als het ANV om dan de vinger op de zere plek te leggen. Het is een belangrijke taak van ons tijdschrift dat van een adequaat achtergrondcommentaar te voorzien of het zelfs aan te kaarten. Wij hopen dat het nieuwe bestuur ons in dat opzicht veel werk bezorgt. Dat gaan wij vragen aan de nieuwe algemeen voorzitter, Herman Gevaert, en de neerslag daarvan zult u naar wij hopen, aantreffen in de eerste aflevering van het nieuwe jaar.
Wij danken in deze laatste aflevering onze lezers voor alle bijdragen en op- en aanmerkingen die ons het afgelopen jaar hebben bereikt. Wij danken ook allen die dit jaar hebben geschreven in ons tijdschrift, zonder daaraan te willen verdienen - uniek in dit tijdvak waarin alles om geld draait!
Rest ons alle lezers van dit blad en allen die hun lief zijn, een heel gelukkig en gezond 2007 te wensen. Moge het vooral ook een heel goed jaar voor onze taal en cultuur worden. Daar zullen we onze bijdrage aan leveren.
De redactie
Auteursrechtelijk beschermd