|
| |
| |
| |
Kroniek-kort
Hoge Belgische onderscheiding Bert Vanheste
Tijdens de viering in de Literaire Sociëteit De Witte in Den Haag van de Vlaamse nationale feestdag op 11 juli heeft de Belgische Ambassadeur Luc Teirlinck het ereteken Commandeur in de Leopoldsorde uitgereikt aan dr. Bert Vanheste. Dit is een van de hoogste Belgische onderscheidingen. De Leopoldsorde werd opgericht in 1832.
Bert Vanheste kreeg de onderscheiding voor zijn inzet gedurende bijna veertig jaar voor de verbetering van de culturele betrekkingen tussen Vlaanderen en Nederland. Vanheste, in 1937 geboren te Diksmuide, West-Vlaanderen, was eind jaren zestig correspondent van het Amsterdamse opinieblad De Nieuwe Linie. In 1971 promoveerde hij in Leuven op een literatuursociologische studie naar de betekenis van de revolutie van 1848 voor de Vlaamse letterkunde. In 1972 werd hij benoemd tot universitair hoofddocent aan de Nijmeegse Universiteit. Daar ontwikkelde hij het specialisme Vlaamse literatuur in een brede culturele context. Naast enkele romans en een verhalenbundel publiceerde hij diverse studies over de literatuursociologische theorie en methode
In 2005 ontving hij de Isengrimusprijs van het Louis Paul Boongenootschap. Als lid van de jury droeg hij bij aan de toekenning van Belgische staatsprijzen aan Louis Paul Boon en Gust Gils en van de Nederlands-Vlaamse Prijs der Letteren aan Gerard Reve.
Sinds zijn pensionering in 2002 legt hij zich toe op ‘leeswandelingen’, gewijd aan Guido Gezelle, Maurice Gilliams, Willem Elsschot. In mei 2006 publiceerde hij Nescio in Nijmegen, een onhollandse leeswandeling en Een beeld van een stad. Vlaamse wandeling door Nijmegen.
In 1998 nam Bert Vanheste het initiatief voor de oprichting van de Stichting Het Vlaams Cultureel Kwartier en van Het het culturele hart van Nijmegen). Belangeloos en gedreven laveerde hij met West-Vlaams doorzettingsvermogen tussen de talloze bestuurlijke en financiële klippen door. Uiteindelijk met groot succes: de officiële opening vond begin mei 2006 plaats, in het kader van een bijzonder geslaagde Vlaamse Week. Ook richtte Bert Vanheste de ‘Werkgroep Mariken’ op, een aanzet tot de Stichting Mariken van Nieumeghen. Thans werkt hij aan een roman waarin ruim aandacht wordt besteed aan, naast zijn persoonlijk lot, de eenheid in verscheidenheid van de Vlaamse en de Nederlandse cultuur. Werktitel: Levertranen.
| |
Armand Sliepen
Officier in de Kroonorde van België
Bij gelegenheid van de Dag van de Vlaamse Gemeenschap ‘heeft het Koning Albert II, Koning der Belgen, behaagd’ om Armand Sliepen van de Wereldomroep te benoemen tot Officier in de Kroonorde van België. Deze hoge onderscheiding wordt toegekend aan degenen die zich hetzij door hun belangrijke artistieke, literaire of wetenschappelijke verdiensten, hetzij op het gebied der handels- of nijverheidsbelangen hebben onderscheiden.
De Belgische ambassadeur in Nederland, Luc Teirlinck, heeft gisteren de versierselen behorende tot de Kroonorde aan Sliepen uitgereikt. De ambassadeur roemde in zijn toespraak de grote verdiensten van Armand Sliepen voor de samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland op cultureel gebied, en in het bijzonder zijn belangwekkende werk voor BVN-TV. De Kroonorde wordt slechts bij hoge uitzondering aan niet-Belgen verleend.
Het ANV kent hem als nauw betrokkene bij de uitreiking van de ANV-Visser-Neerlandiaprijs aan BVN en als lid van de Redactie-adviesraad van Neerlandia, voor de ongewilde opheffing daarvan. [algemene gegevens: Broadcast Magazine, 10-07]
| |
Rudi Carrell overleden
Showmaster Rudi Carrell de bij onze oosterburen mateloos populaire tv-persoonlijkheid is op 7 juli in Bremen overleden. Rudi Carrell werd in 1934 in Alkmaar geboren als Rudolf Kesselaar. Zijn internationale doorbraak beleefde hij met zijn Rudi Carrell Show in 1964, met Esther Ofarim als zeemeermin. In Montreux ontving Carrell daarvoor een Gouden Roos.
Carrell werd vooral bekend met zijn shows Am laufenden Band en Rudi's Tagesshow. Bij zijn laatste publieke optreden in februari kreeg hij de Gouden Camera voor zijn hele oeuvre. Shows zaten Carrell in het bloed, zijn vader en grootvader zaten beiden in het variété. In 1951 verving hij zijn zieke vader en vanaf dat moment was er geen houden meer aan. In 1987 lukte het hem zelfs om de betrekkingen tussen Duitsland en Iran in gevaar te brengen door een filmmontage die suggereerde dat de toenmalige leider Khomeini door aanhangers werd bedolven onder damesondergoed.
| |
| |
| |
Belgisch ambassadeur Luc Teirlinck vertrekt naar Brussel
Op 10 juli nam ambassadeur Luc Teirlinck tijdens een druk bezochte receptie in de tuin van de Belgische ambassade officieel afscheid als ambassadeur van België in Nederland. Als opvolger van de in Nederlandse ogen moeilijk te overtreffen ambassadeur Johan Swinnen (inmiddels diep in het moeilijke Congolese dossier gedoken) slaagde hij erin in de volle breedte het contact op te bouwen dat zo belangrijk is voor de banden tussen Noord en Zuid. Hij vertrekt, zo zei hij bij deze gelegenheid, met weemoed. De Hollandse directheid, die in een rechte lijn van A naar B loopt, heeft hij als Bourgondiër zeer leren appreciëren, waar Nederlanders en Vlamingen op dit punt toch bijna tegenvoeters genoemd mogen worden - op de West-Vlamingen na natuurlijk! Hoogtepunten van zijn verblijf vond Teirlinck de openheid en sympathie die hij van de Nederlanders heeft kunnen ervaren en de ontvangsten op het Koninklijk Paleis. Gelukkig heeft hij zich gevoeld met de talrijke contacten met Belgische en Nederlandse kunstmidden.
En hij besloot met de woorden: ‘Ik heb op heel mooie en zeer interessante posten te kunnen opereren. Den Haag staat wat dat betreft vooraan op de lijst.’
Geheel verrast nam de ambassadeur, die enkele dagen daarvoor Bert Vanheste en Armand Sliepen bij gelegenheid van het 11 juli-feest namens de Koning in de rang van commandeur en officier van de Kroonorde had verheven, nu zelf een onderscheiding in ontvangst. De erepenning van het Benelux-Universitair Centrum, toegekend wegens zijn grensoverschrijdende verdiensten op het culturele vlak, werd hem persoonlijk overhandigd door de president van het B.U.C., prof. dr. Anton van der Geld.
Prof. dr. Anton van der Geld, president van het B.U.C., overhandigd de B.U.C.-erepenning aan Luc Teirlinck.
Namens het ANV heeft de net afgetreden algemeen-voorzitter Els Ruijsendaal de ambassadeur vervolgens kunnen bedanken voor de werking van zijn handelen in de lastige weg naar eenheid in onze Lage Landen, die voor onze vereniging de bestaansgrond vormt.
| |
Philibert Mees, hoogbegaafd pianist, vermoord
De pianist Philibert Mees, geboren in 1929, is in zijn Mechelse thuis vermoord gevonden op 2 juli en werd op 11 juli, Vlaanderens nationale feestdag, ten grave gedragen.
Ph. Mees kwam uit een muzikale familie en studeerde achtereenvolgens aan het conservatorium van Mechelen en van Antwerpen, waar hij in 1952 het einddiploma behaalde. Met brio slaagde hij in het examen voor het orkest van de Vlaamse omroep. Inmiddels had hij zich verder bekwaamd bij buitenlandse pianisten.
Deze musicus was een moeilijk man, niet snel tevreden, een perfectionist. Hij had zijn leven ingesteld op de bekendmaking van de pianomuziek van Vlaamse toondichters uit de negentiende en de twintigste eeuw. Deze klassieke muziek vond hij in binnenland en buitenland miskend. Hij wenste die kwaliteitsmuziek op de internationale scène te brengen. Meer dan twintig Vlaamse componisten hebben in hem een virtuoos en helder vertolker gevonden, in Latijns-Amerika en de Verenigde Staten, tussen Bordeaux en Sint-Petersburg. Peter Benoit, Flor Peeters, Lodewijk Mortelmans, Marinus de Jong, August de Boeck, Gaston Feremans, Peter Cabus, Devreese ... hij bracht ze op het concertpodium omdat hij er trots op was. Zij verdienden de aandacht wereldwijd. Vaak creëerde hij hun composities. Hij leed er persoonlijk onder dat er zo weinig vraag was naar deze kunstenaars. Dat het moeilijk is sant in eigen land te zijn, heeft hij zelf sterk ervaren. Buiten de gunstige recensies in binnen- en buitenland werd hij de laatste jaren toch erkend, zowel door de Unie van Belgische componisten als door het Mechels stadsbestuur, dat hem de prijs voor de culturele verdienste schonk. Op 5 november 2005 kreeg hij de Gaston Feremansprijs op initiatief van de gelijknamige Marnixring. De plaatselijke ANV-afdeling sloot zich graag bij deze hulde aan. Bij het Algemeen-Nederlands Verbond was Philibert Mees voorgedragen voor de ANV-Visser-Neerlandiaprijs. Vanuit het testament van meester Visser kan enkel geoordeeld worden dat deze gedreven kunstenaar dit inderdaad verdiende op grond van het gekozen muziekgenre, op grond van zijn levenslange inzet voor de muziekcultuur in en vanuit de Nederlanden, op grond van de gebrachte kwaliteit. Van Mees blijft veel auditief materiaal bestaan, meer bepaald in het VRT-archief. Ook op cd is hij terug te vinden, onder meer kort op de populaire opname naar aanleiding van 15 jaar Funiculi Funicula, een zondagavondprogramma op Radio 2.
'n Fiere Vlaming is overleden. Na een uitvaart, die niet echt in zijn muziekgeest gedacht was, maar wel druk bijgewoond werd, wacht hem een gebaar van postuum eerbetoon. (MC)
| |
| |
| |
Binnenkort Vlaams Huis in New York?
Als het van Vlaams minister Geert Bourgeois afhangt komt er in mei 2008 een Flanders
House in New York. Niet alleen zouden enkele instellingen zoals het Flanders Investment and Trade en de dienst toerisme er onderdak vinden, maar het Vlaams Huis zou ook instaan voor de organisatie van culturele evenementen. Er wordt dan ook druk gezocht naar een geschikte locatie in Manhattan, waar plaats is voor onder andere auditoria en tentoonstellingruimtes. In dit project is het de bedoeling dat zowel de overheid als privépartners zouden investeren.
[Bron: VC De Brakke Grond]
| |
Achenebbisj... Amsterdam heeft zijn lievelingswoorden gekozen
In mei kon Het Parool de uitslag melden van de strijd om Amsterdams mooiste woord. Bijna 3400 ingebrachte stemmen zorgden voor een topdertiglijstje, dat geheel volgens Amsterdamse traditie voornamelijk Jiddisch is. De topdertig begint met achenebbisj (‘ocharm!’, ook ‘sjofel, armoedig’), inderdaad een zeer geliefd woord, gevolgd door: pikketanissie, attenoje, drijfsijssie, mokum, geinponum, gallemieze, linkmiegel, mazzel, habbekrats, mesjogge, bijgoochem, temeier, kapsones, beschuitlul, goochem, sjoege, penoze, flappentap, hassiebassie, gebbetje, befgajes, snaaien, kanen, nassen, meier, bajes, hanggans, stopera, bitterherrie. Mevr. Wolfrat uit Amsterdam bracht in de Amsterdamse krant Het Parool een aantal woorden bijeen in een aannemelijke mededeling: ‘Attenoje, wat een achenebbisj, aan die bijgoochem met z'n kapsones geef je toch geen draad sjoege!’ Voor alle lijstjes, met ook bijbehorende geluidsfragmenten, zie: www.parool.nl/dossiers/mooistewoord.
Een bezoeker van deze lijst, de heer Niels Meijer, verzuchtte nog bij het horen van deze mooie Amsterdamse woorden: ‘Jammer alleen dat je steeds meer de bekakte ‘RRRRRRR’ gaat horen. Het echte Amsterdams verdwijnt heel langzaam. Mensen die van buiten in Amsterdam komen wonen, horen een Amsterdamse inburgering te krijgen!! Door die bekakte RRR krijg ik af en toe grachtengordelroos.’
[bron: Het Parool 270506]
| |
De Amsterdamse Westermoskee
Nederlands-Turkse architectuur in baksteen
Minister van Justitie Piet Hein Donner gaf op dinsdag 28 februari 2006 het startschot voor de bouw van de Westermoskee in het stadsdeel De Baarsjes in Amsterdam-West. Het was tevens het einde van een lange aanloop met veel protesten van omwonenden, zeker niet in de laatste plaats vanwege de 42 meter hoge minaret.
In 1994 had de Turkse vereniging Milli Görüs het in onbruik geraakte Riva-terrein al gekocht met het doel hierop een moskee te bouwen.
De bouw begint overigens met de stal van onze Heilige Koe: een parkeergarage onder de moskee en het omringende plein van twee verdiepingen voor 238 auto's. Pas daarna kan de bouw van de feitelijke moskee en de bij het nieuwbouwplan horende 106 appartementen en bedrijfsruimten beginnen. In de loop van 2008 staat de moskee voltooid op het nieuwe Piri Reïsplein (Piri Reïs was een Turkse ontdekkingsreiziger).
‘Hoe voegt zich heel die steenen wereld/ Tot éene wondre harmonie’ (Schaepman).
De moskee staat symbool voor multicultureel Amsterdam. Het brengt de Nederlandse en Turkse cultuur letterlijk bij elkaar. Niet voor niets draagt de moskee een Nederlandse naam: de Westermoskee. Het ontwerp, in de Amsterdamse
De door Schaepman bezongen oermoskee Aya Sofia, symbool van het Byzantijnse rijk, die een lange geschiedenis heeft, van kerk via moskee tot museum: 1000 jaar geleden baden hier de christenen, daarna prezen 500 jaar lang de moslims Allah's grootheid tot Atatürk het gebouw uiteindelijk tot museum verklaarde.
Een visualisatie van de moskee aan de Baarsjesweg.
School-stijl, is van het Frans-joodse architectenechtpaar Breitman, naar het voorbeeld van de Aya Sofiamoskee in Istanboel. Bij de opening waren christelijke en joodse geestelijken aanwezig.
| |
| |
| |
Bernard Mandeville
(Rotterdam 1670 - Londen 1733) overal bekend behalve in Nederland
Met het verschijnen van Mandevilles verzamelde werk komt hopelijk een einde aan de onbekendheid in Nederland van de wereldberoemde achttiende-eeuwse filosoof en arts Bernard Mandeville. Misschien zijn we nu rijp voor de humor, waarmee Mandeville zijn betogen lardeerde, al zijn we nogal gehecht aan vastigheid: of iets is grappig, of iets is serieus. De lof der serieuze zotheid is maar door een doodenkeling gezongen. Maar humor haalt je wel even van de gewone paden. Als natuurwetenschapper neemt Mandeville op een verrassende manier het menselijk handelen waar en zoekt daar waar mogelijk een verklaring voor. Bijvoorbeeld over die koppigste der diersoorten: de mens. Zo koppig dat je hem er zelfs met geweld niet onder krijgt. Maar Mandeville weet wel een sterker middel: vleierij! En alle middelen zijn voor Mandeville goed als zij helpen om arrogant zelfbedrog te lijf te gaan. Eigenlijk zou het moderne cabaret heel wat van hem kunnen leren - en de huidige filosoof ook.
Bernard Mandeville, De wereld gaat aan deugd ten onder. Amsterdam: Lemniscaat, 2006 (€ 29,95).
| |
Gooische Vrouwen heeft ook in Vlaanderen succes
De serie Gooische Vrouwen van de Nederlandse zender Talpa is ook in Vlaanderen goed bekeken. De reeks, met Linda de Mol in de hoofdrol, is te zien op de Vlaamse zender één. De eerste aflevering was meteen het best bekeken programma onder mensen tot 35 jaar, zo liet Talpa weten. Op de totale lijst van bestbekeken programma's stond het op de tweede plaats. De serie gaat over een aantal rijke huisvrouwen in het Gooi en hun perikelen.
Het hoge R-gehalte (Hollandse vrouwen die zich een Engels-achtige ‘r’ aanmeten om wat deftiger te lijken) valt reuze mee, maar dat komt eenvoudig omdat er actrices van naam en faam aan meedoen, zoals Annette Malherbe, en de veelzijdige Linda de Mol, die, evenals Rudi Carrell, in Duitsland gedurende enkele jaren grote successen heeft geboekt.
| |
Museum van de Guldensporenslag
Op 29 juni werd in Kortrijk met een academische zitting, bazuingeschal en een heerlijke receptie het nieuwe museum ‘Kortrijk 1302 - één dag, zeven eeuwen’ feestelijk geopend. Het museum is ondergebracht in de onlangs gerestaureerde kapel van de Groeningeabdij intra muros. In 1302 lag de Groeningeabdij nog extra muros, nl. achter het slagveld op de Groeningekouter. De (audio)gids door het museum is Gilles li Muisis, die in zijn bekende tractaat - bewaard in de Kortrijkse stadsbibliotheek - de slag verhaalt en in de Latijnse tekst de woorden scilt ende vrient vermeldt. Het museum brengt niet alleen het relaas van de slag, met uitbeelding van het slagveld en een maquette van de stad Kortrijk anno 1302. Wie nog altijd niet weet hoe de goedendag eruitzag, die kan het nu visueel ervaren. De ‘zeven eeuwen’ in het tweede deel van de titel slaan op zeven eeuwen beeldvorming, de betekenis van de slag voor de Vlaamse Beweging en de bewustwording en het identiteitsgevoel van de Vlamingen. (FD)
| |
Oud-parlementslid Herman Wagemans overleden
Op 4 april overleed de advocaat Herman Wagemans. Hij is 88 geworden. Herman Wagemans zal in Vlaanderen bekend blijven als het eerste naoorlogse parlementslid van een Vlaams-nationale lijst (1954-1958). Samen met enkele anderen heeft hij deze politieke stroming terug op de politieke en democratische kaart gezet.
Reeds voor de Tweede Wereldoorlog was hij politiek actief als studentenleider (Leuven). Tijdens de oorlog was hij niet actief. Hij werd toch vervolgd. Na de oorlog bracht hij het Vlaamse cultuurleven mee op gang. Hij was de eerste voorzitter van het Algemeen Nederlands Zangverbond. Ook in het pacifistische VOS (Vlaamse Oudstrijders) nam hij verantwoordelijkheid op zich. Tijdens de eerste jaren na de oorlog ondervond hij regelmatig tegenkanting vanuit de katholieke hiërarchie.
| |
| |
| |
De ‘verstripping’ van de literatuur kent in Dick Matena een ideale ambassadeur
Jan Wolkers' Kort Amerikaans na verfilming nu ook in stripvorm
Na de stripversie van Reves De Avonden is de klassieker Kort Amerikaans, Wolkers' romandebuut uit 1962 en door Guido Pieters verfilmd in 1979, nu ook als beeldverhaal verkrijgbaar, ditmaal in kleur. De uitgave bevat in totaal 342 strippagina's, in drie delen vervat. Op 6 mei lag deel 1 in de boekhandels; deel 2 en 3 volgen in het najaar 2006 en voorjaar 2007.
Jan Wolkers' literaire taal is zeer beeldend en een en al herkenning voor Bijbellezers. Tegenover het calivinistische memento mori zette Wolkers de seksualiteit als basale levenskracht. En dat heeft Nederland geweten: het boek Turks Fruit is al decennialang stukgelezen en de verfilming ervan door
Paul Verhoeven met sterren als Monique van de Ven en Rutger Hauer, en de muziek van Rogier van Otterloo niet te vergeten, bleek een gave mix van seks en humor.
Op 26 oktober 2000 werd Jan Wolkers overigens 75, met een groot nationaal feest en mooie herdrukken van zijn romans en verhalenbundels. Voor de Boekenweek 2005 schreef Wolkers het boekenweekgeschenk Zomerhitte. En de nu 80-jarige Wolkers schrijft en beeldhouwt met de hem eigen levensdrift gewoon door.
En Dick Matena zal de komende maanden nog druk zijn met Kort Amerikaans. Als u wilt zien wat hij allemaal deed en doet, kijk dan eens op www.lambiek.nl.
| |
Benefietconcerten tot behoud van het Dillens-Delhaye-orgel uit 1722
Het orgel van de Antwerpse Carolus Borromeuskerk aan het Hendrik Conscienceplein is bijna driehonderd jaar oud en moet dringend worden opgeknapt. Dat kost veel geld. Om de restauratie te kunnen betalen, verzorgt concertzanger Pieter Vis een serie inloopconcerten. De toegang is gratis, maar aan de uitgang staat een collectebus
In de Sint-Carolus Borromeuskerk is nog een vijftal concerten te beluisteren in de serie negen vrije inloopconcerten die worden gehouden ter gelegenheid van het Mozartjaar en ten behoeve van de restauratie van het beschermde kerkorgel uit de achttiende eeuw. De liederen en orgelwerken worden uitgevoerd ter ere van Mozarts 250ste geboortejaar, maar er staan ook traditionele gospel- en negrospirituals, joodse synagogale gezangen en Jiddische volksliederen op het programma. De concerten staan onder muzikale leiding van de Nederlandse concertzanger dr. Pieter Vis. De concerten in de voormalige Jezuïetenkerk hopen het restauratiefonds van het Dillens-Delhaye-orgel, een der oudste instrumenten in België (bouwjaar 1720), flink te kunnen spekken om de restauratie mogelijk te maken. Het afgelopen seizoen werd al ruim 1500 euro opgehaald.
Het concert op de eerste zaterdag van juli werd bijgewoond door onder anderen de ambassadeurs van Oostenrijk in Nederland en België. Vanwege het succes van het afgelopen jaar - een soortgelijke concertserie trok toen ruim 5.000 bezoekers - heeft de pastoor van de kerk, Marc Dierickx, dr. Pieter Vis opnieuw gevraagd diverse optredens te verzorgen. Drie jaar geleden nam Vis al het initiatief voor deze vrije inloopconcerten.
Het optreden van nationale en internationale vocalisten en instrumentalisten vindt plaats onder auspiciën van de Stichting Sint-Carolus Borromeuskerk en van de Nederlandse Elza Vis-De Clercq Stichting. Dit jaar is het een eeuw geleden dat de naamgeefster van deze stichting, Elza Paulina Constantia De Clercq, dochter van de volksdichter René De Clercq, het levenslicht zag. Als zangeres soleerde zij op koorconcerten in Nederland, Duitsland en Vlaanderen.
In de serie inloopconcerten zijn de volgende concerten nog te beluisteren:
| ■ | zaterdag 29 juli: gospel- en negrospirituals met medewerking van bas-bariton Pieter Vis, de 11-jarige jongenssopraan Wesley van der Wilt, tenor Meine Arendsen en ‘Njoy’ onder leiding van. Piet Noort met Lennert Knops, orgel; |
| ■ | zaterdag 5 augustus: liederen en aria's van alle tijden, gebracht door sopraan Inez Wong Chung-Slot en pianist Luc Simons; |
| ■ | zaterdag 12 augustus: Maria Hemelvaartliederen, met medewerking van bas-bariton Pieter Vis en organist Jan Schooten; |
| ■ | zaterdag 19 augustus: werken van o.m. F. Mendelssohn-Bartholdy en W.A. Mozart, met medewerking van het Hideaki Iwai Clarinet Choir uit Japan onder leiding van Hideaki Iwai, en Bob Van de Velde, klarinet; |
| ■ | zaterdag 26 augustus: afsluiting van de serie inloopconcerten met Joodse en Jiddische volksliederen met medewerking van Pieter Vis, tenor Meine Arendsen, bariton Jan Anne Arendsen en de jongenssopraan Wesley van der Wilt, aksmede pianist Piet Noort en organist Lennert Knops. |
De inloopconcerten beginnen om 14.30 uur (met uitzondering van 26 augustus, aanvang 14.00 uur) en duren ongeveer veertig minuten. Na een half uur worden de concerten herhaald. De toegang is gratis; wel staat aan de uitgang een collectebus ten behoeve van de restauratie van het orgel.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd