ANV-Nieuws
ANV-Boodschap voor de IJzerbedevaart
Het Dagelijks Bestuur van het ANV zond deze zomer een boodschap naar het IJzerbedevaartcomité naar aanleiding van de 74e IJzerbedevaart. De integrale tekst verscheen in De IJzertoren: vrede, vrijheid, verdraagzaamheid, 2001/3.
Na een historische inleiding wordt de vraag gesteld: ‘Hoe staat het thans met de strijd voor mondigheid en waardigheid?’
‘Het gevaar van de verfransing is geweken,’ heet het. ‘In Brussel zou de “fronter” zich echter moeilijker thuis voelen. De toestand daar vraagt om nieuwe aandacht. Inmiddels is Vlaanderen wel een deelstaat in wording. Vlamingen, oude en nieuwe, kunnen vandaag zelf een politiek, sociaal, economisch en cultureel project invullen. Nog niet helemaal. Onder meer de inkomstenautonomie is nog niet verworven. Toch is Vlaanderen economisch en cultureel een ontwikkeld land geworden dat een volwassen gesprekspartner wordt in Europa en met Nederland. Met deze noorderbuur kwamen er brede culturele verdragen tot stand, een gemengd overheidsorgaan de Nederlandse Taalunie, een Commissie Cultureel Verdrag... Het is al wat. (...) Maar is het, ook voor wie dit alles onvoldoende vindt, niet allemaal dodelijk vanzelfsprekend geworden? (...) Zijn wij, mensen uit de Lage Landen, zijn wij, Vlaamse en Nederlandse jongeren, beter dan vroeger op elkaar afgestemd? Hier past wat twijfel. (...) Onze plaats in Europa, de positie van onze taal en cultuur, het zijn thema's waarover de overheden in de Nederlanden bijzonder zwijgzaam zijn. Ook op Vlaamse Conferenties. De alomtegenwoordige onzichtbare hand van marktleiders en hun technologen bepaalt ons leven, en des te meer dat van de ontwikkelingslanden. (...) Zij legt transnationaal een denk- en levensstijl op, geeft ons een techno-economisch bad dat ons met productie- en consumptiedwang overspoelt. Deze hand zorgt voor een vervreemdend taaleffect. Het Engels wordt de symbooltaal van de mondiale vervreemding.
Het onderwijs in het Nederlands waarvoor we lang moesten strijden, staat op de helling: in Nederland reeds op sommige middelbare scholen, in Vlaanderen vanaf het derde jaar in het hoger onderwijs. Het is niet eens een poging om een nieuwe taal bij te brengen; dat kan beter met taallessen. Het gaat om de internationale concurrentie en uitstraling. De nieuwe visie op de culturele ontmoeting lijkt verdacht veel op de oude. De mondiale samenleving is duaal. Ze is geen samenleving.’
De boodschap eindigt met een oproep tot ‘wakkere burgers’ in de Lage Landen: zij moeren een weg zoeken opdat ‘hier vandaag het nodige zou veranderen om morgen een betere democratische familie te zijn.’