Neerlandia. Jaargang 103

[p. 34]

ANV-Nieuws

Geert Groothoff
oud-directeur van het ANV op 27 januari 2000 in Hilversum overleden
●Henk Waltmans

Geert Willibrordus Groothoff, weduwnaar van Rosa Josephina Groothuis (1987) en eerder van Carolina Wilhelmina Christina Foeken (1969), werd in Ammerstol geboren tijdens de Ferste Wereldoorlog op 30 mei 1916. Hij studeerde Staatsinrichting M.O. Hij was betrokken bij de oprichting van de Nederlandse Unie in Friesland en werkte in de periode 1941-1945 voor de illegale pers Je Maintiendra: en Het Aambeeld. Hij was een geboren Journalist en werd redacteur van het rooms-katholieke dagblad De Tijd. Na de door hem zeer betreurde opheffing daarvan werd hij in augustus 1968 directeur van het Algemeen-Nederlands Verbond. Dat was eigenlijk een uitloop van het rapport, dat dr. Wilfried A. Dumon, lector aan de Katholieke Universiteit van Leuven en verbonden aan het instituut voor economisch, sociaal en politiek onderzoek, op verzoek van het hoofdbestuur van het ANV had opgesteld. Hem werd met name gevraagd een oordeel te geven over de structuur en de organisatie van het ANV. Dumon adviseerde in zijn rapport, Het Algemeen-Nederlands Verbond (A.N.V.) Een sociologische verkenning, onder meer een bureau op te richten met minimaal één hoofdmedewerker, directeur genoemd, die leiding zou geven aan het bureau en het contact zou onderhouden met het dagelijks bestuur. Het rapport werd besproken tijdens de hoofdbestuursvergadering op 19 november 1966 in Breda. Algemeen was men het erover eens, dat de organisatievorm wijziging behoefde vanwege het uiteenlopen van doelstelling en organisatie. Voor een doelmatige vervulling van de taken was een algemeen directeur nodig. Het Verbond moest een ledenorganisatie blijven en de afdelingen en de individuele leden moesten aan de activiteiten kunnen deelnemen en daarbij op het verbondsbureau kunnen steunen. In die functie werd met ingang van 1 mei 1967 mr. Ph.J.I.M. Houben benoemd, thans burgemeester van Maastricht. Maar hij bleef niet lang en in augustus 1968 volgde Geert Groothoff hem op. Groothoff zou tot 1981 blijven en diende de besturen onder algemeen voorzitterschap van Dr.W.H. van den Berge, J.P.M. Meuwese en prof.de H. Fayat. Hij vervulde die functie met overgave en drukte zijn stempel op het uitvoerend apparaat van het ANV. In 1974 werd hij lid van de Commissie Duidelijke Taal, in de wandeling de Commissie-Vondeling genoemd. In dat jaar werd ook door het ANV in Rotterdam een forum over taalvervuiling georganiseerd. Zijn ideeën over de betekenis van het ANV gaf hij prijs in Neerlandia 1978, toen hij stelde, dat de ANV-werkgroepen in dienst staan van onderwijsinstanties en het steunen van de Nederlandse taal in de taalgrensgebieden, maar dat het onderhouden van bindingen met de Nederlandse aanwezigheid op andere continenten een bijzondere zorg voor het Verbond is. Groothoff dacht in zijn functie mee over een vormgeving van het ANV, die paste in de sterk veranderende tijd en werkte daaraan mee. Hij begreep, dar wilde het Verbond een kracht van betekenis blijven in het integratieproces van Noord en Zuid broodnodig aan de structuur moest worden gesleuteld. op 1 juni 1981 kwam vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd een einde aan zijn dertienjarig dienstverband. Vanwege ziekte vond zijn afscheid in besloten kring plaats.

Geert Groothoff was van het begin van zijn directeurschap uiteraard sterk betrokken bij het orgaan van het ANV. Hij was van 1968 tot 1993 een bijzonder gewaardeerd lid van de redactie van Neerlandia, waarin hij ook zijn opgemerkte en gewaardeerde kronieken schreef. Hij werkte met Marten Heida nog in 1990 aan de totstandkoming van het redactiestatuut, dat uitging van de stelling, dat Neerlandia het orgaan is van het ANV. Op basis van dit statuut werd toen een nieuwe redactie gevormd onder voorzitterschap van Wim Couwenberg. Geert Groothoff bleef lid van de redactie.

Ook de Visser-Neerlandia prijzen hadden zijn belangstelling. Hij was jarenlang lid van de Visser-Neerlandia Commissie, waar hij een gezaghebbende stem had, en erom bekend stond, dat hij altijd uitstekend voorbereid ter vergadering kwam. In de jaren tachtig boog hij zich op verzoek van het hoofdbestuur opnieuw over de procedure van de toekenning van de Visser-Neerlandia prijzen. Het vorig jaar moest hij vanwege zijn gezondheidstoestand dit lidmaatschap beëindigen. Op grond van zijn verdiensten werd hij benoemd tot erelid van het ANV.

[p. 35]

Dit zijn gegevens, die iets zeggen over net werk van Geert maar niets over zijn persoon. Ik heb meer contact gekregen met Geert in de jaren vanaf 1986 toen ik voorzitter van het ANV vverd. Intensief werd ons contact in de periode van de voorbereiding en het schrijfwerk aan de kroniek van het Algemeen-Nederlands Verband 1895-1995. Tussen cultuur en politiek., waarvan Geert en ik de tweede helft (1945-1995) voor onze rekening namen. De toenmalige algemeen secretaris Jan Kits Nieuwenkamp deed het voorstel ons samen die opdracht te geven. Nadat Geert en ik in een lang gesprek aan de Loosdrechtse plassen elkaars intenties en karakter nader hadden bekeken, trokken we de conclusie, dat we het waarachtig wel zouden rooien. En dat was ook zo. Een beeld blijft me daarvan steeds bij. Geert wilde de kroniek laten beginnen met de eerste naoorlogse bijeenkomst van het ANV in Dordrecht en hij gebruikte de term Kathedraal aan de Merwede voor de protestantse Grote Kerk. Pas toen heb ik begrepen, dat hij was overgegaan naar het rooms-katholieke geloof. ‘Ik ben een convertiet’ zei Geert met overtniging. Later kwam daarbij onze ANV-documentatie Aruba, Curacao en Bonaire aan het begin van de Twintigste Eeuw, die vorig jaar als derde deel in de ANV-reeks is versehenen. Ook daar hoort een beeld bij, namelijk Geert die de vele trappen bij de uitgever niet kon lopen en toen tot verbazing van de jonge uitgevers met de wankele en oude goederenlift naar boven kwam. In de vele uren, dat ik bij hem thuis kwam, aan de Kolhornseweg 156 tegenover de Hilversumse heide, namen wij de hele Vlaamse en Grootnederlandse geschiedenis door, namen kennis van elkaars studies en gingen de actuele ontwikkelingen binnen het ANV niet uit de weg. Toen heb ik kennis gemaakt met zijn scherp verstand, zijn emotionele betrokkenheid en zijn ongelooflijke kennis van grote lijnen en van fijne persoonlijke details. Dat behoud ik in dankbare herinnering. Geert heeft het niet gemakkelijk gehad in zijn leven. En er is veel gebeurd,



dat hem intens verdriet heeft bezorgd. Hij sprak daar nauwelijks over, maar het kon zijn vrienden niet ontgaan. Hij kon ook siecht tegen het alleen zijn. Geert Groothoff was een kerel waarvan ik mag zeggen, dat het een vriend was voor het laatste decennium, waarin we samen geregeld mochten optrekken. Hij was een deskundig en trouw lid van het ANV, aan wie wij veel dank verschuldigd zijn en die wij eervol opnemen in de geschiedenis van het Verbond. Zijn zoon en dochter, zijn familieleden en vrienden heb ik bij de crematie namens het ANV mijn medeleven betuigd. Het hoofdbestuur had voor een bloemenhulde gezorgd.

Geert Groothoff, in herinnering.