Prof. Reinder P. Meijer (1926-1993)
door Frits Pittery
Op 29 september 1993 overleed in Londen Prof. em. Reinder Meijer. Zijn lange actieve leven stond grotendeels in dienst van het Nederlands buitengaats en in zijn geval is dat - geografisch - in zeer ruime zin op te vatten.
Na zijn studie in Amsterdam en een tweejarige opdracht als assistent bij de Dialecten-Commissie van de Akademie van Wetenschappen vertrok hij naar Melbourne en werd hij verbonden aan de leerstoel Nederlands van prof. J. Smit. Hij promoveerde daar op Achterberg, bracht het tot lector en stelde in 1958 i.s.m. prof. Smit een ‘Dutch Grammar and Reader’ samen, een van de eerste leerboeken Nederlands voor Engelstaligen, dat sindsdien ook in Engeland herdrukken kende.
In 1971 werd Meijer naar Londen geroepen om docent Nederlands te worden in opvolging van Prof. Th. Weevers. Zijn inaugurale rede ging over ‘Dutch an Flemish: Two literatures or one?’. Hij bracht tussendoor ook een jaar als ‘visiting professor’ in Indonesië door.
Zijn belangrijkste werk was echter de verdere uitbouw van de studie Nederlands te Londen, eerst in Bedford College en vanaf 1983 in het University College London, waarheen zijn afdeling verhuisde. Met een enthousiaste ploeg medewerkers gaf hij zijn vak nog meer aanzien door een solide samenwerking tot stand te brengen met de leerstoel Dutch History and Institutions en de afdeling kunstgeschiedenis, met de Gouden Eeuw als hoofdobject. Dit mondde uit in het opzetten van een Centre for Low Countries Studies dat met een aantal vorsers interfacultaire opdrachten op zich neemt en symposia organiseert. De basis hiervan was vlak voor zijn pensionering in oktober 1988 gelegd. Eerder al gaf hij zijn volle steun aan het tijdschrift van zijn vakgroep ‘Dutch Crossing’, maar hij liet hierbij jongeren de vrije hand, zelfs zó dat nergens zijn naam te lezen was.
Meijers' permanente aandacht ging naar de literatuur, met als voornaamste prestatie het 400 pagina's tellende ‘Literature of the Low Countries’ (Assen, 1971), waar hij voortdurend aan verder werkte, met latere uitgaven in Engeland zelf. Vanuit zijn vakgroep benaderde hij uitgevers om tot meer in het Engels vertaald Nederlands werk te komen: resultaten boekte hij bij Penguin met werk van Multatuli en Mulisch, maar zijn verlanglijstje was nog veel langer. Dit pionierswerk zal ongetwijfeld lang na zijn dood nog vruchten dragen.
Onder het pseudoniem P.M. Reinders schreef Meijer meer dan 700 recensies in NRC-Handelsblad, zowel van Engelse schrijvers als van Nederlands literair werk. Hij had daardoor een trouwe lezerskring rond zich verzameld, die zich niet bewust was dat hier de ‘grote’ Londense professor aan het woord was. Dit was tekenend voor deze bescheiden en fijngevoelige man.
Auteursrechtelijk beschermd