Neerlandia. Jaargang 95

[p. 153]

De Nederlanden in de wereld

Antilliaanse studenten in Nederland

Op 3 augustus jl. arriveerden 410 nieuwe studenten met een studiebeurs uit de Nederlandse Antillen in Nederland. Er waren 950 aanvragen, slechts minder dan de helft kon uiteindelijk worden toegekend om budgettaire redenen. De studenten worden geacht voor hun vertrek naar Nederland een cursus te volgen om hen voor te bereiden op een verblijf in Europa.

Renovatie Curaçao

Op Curaçao doet men er alles aan om van het eiland weer het visitekaartje van de Nederlandse Antillen te maken. Het eilandbestuur zet nl. vaart achter restauratie van de in algeheel verval geraakte historische wijken. Met name Willemstad zal voor een groot deel in oude glorie worden hersteld.

Het betreft hier niet alleen de toeristische trekpleister Punda, maar ook niet in het oog springende wijken.

Voor deze restauratie heeft het eilandbestuur de hulp ingeroepen van twee stadsvernieuwers van de gemeente Den Haag: Maarten Smit en Hans Meijs. Zij coördineren de taken van de diensten, die met stadsvernieuwing te maken hebben.

Dhr Smit realiseert zich dat ervoor gewaakt moet worden dat de stad geen museum wordt. Er zal rekening gehouden worden met de bestaande ruimtelijke en sociale structuur en met de verschillende functies, die de wijken hebben. De nadruk moet gelegd worden op een goed evenwicht tussen de verschillende belangen, die in een stad meespelen. Natuurlijk speelt het toerisme daarin mee, maar het uitgangspunt blijft: het opknappen van huizen voor mensen, die er nu in wonen en werken. De eigen cultuur van Curaçao moet gehandhaafd blijven.

Met dit restauratie-programma is een periode van 15 jaar gemoeid.

Willemstad, de hoofdstad en regeringszetel van Curaçao en de Antillen, telt 65.000 inwoners op een totaal inwonertal van 166.000. De bevolking is samengesteld uit vele nationaliteiten, de officiële taal is Nederlands, de moedertaal is Papiamento.

De stad is in tweeën gedeeld door de St. Annabaai. Een spectaculaire hoge hangbrug en een ‘Pontjesbrug’ over de St. Annabaai verbinden de stadsdelen Punda en Otrabanda.

Willemstad en omgeving kent een bruisend uitgaansleven, dat gekenmerkt wordt door de vele restaurants, enkele bruine café's, casino's, nachtclubs en discotheken.

Buiten de stad vindt men op Curaçao de totale rust van een tropisch eiland. Het heeft een bijzondere flora (divi-divibomen en ontelbare cactussen) en fauna (papegaaien en pelikanen). Indrukwekkend zijn eveneens de fjordachtige baaien met de prachtige zandstrandjes.

Karakteristiek zijn verder de landhuizen, waar vroeger de bezitters van de plantages woonden. De meeste huizen van de slaven die bij de landhuizen stonden, zijn echter afgebroken. Een ‘Cunucu-huisje’ is echter door de stichting monumentenzorg in stand gehouden.

Behalve zonnig luieren op de prachtige stranden, kan men zich op Curaçao ook aktief vermaken met o.a. diepzee-vissen, duiken, waterskiën, snorkelen, golfen en paardrijden.

In het St. Christoffel Natuurpark kan men de 375 meter hoge Christoffelberg beklimmen, waar men een prachtig vergezicht heeft over het eiland. Aan de andere kant van Curaçao, bij het Oostpunt, ligt de Tafelberg. Bij helder weer kan men vanaf deze heuvel Venezuela zien (jh).

Steun aan Aruba

Aruba, met zijn status aparte binnen het Koninkrijk, heeft bij Nederland aangeklopt om al te scheutig verstrekte overheidsgaranties, vooral bij de bouw van nieuwe hotels, te kunnen honoreren. Het aantal bezoekers groeit gestaag, maar het aantal nieuwe hotels groeit sneller.

Nederlandse juristen en financiële deskundigen bezoeken Aruba om een oplossing te helpen aandragen. De delegatie staat onder leiding van oudpremier Biesheuvel.

Cultuuruitwisseling

Cultuuruitwisseling tussen de Antillen en Nederland blijft voorlopig een eenzijdige zaak, zo verklaarde Wim Beeren, directeur van het Stedelijk Museum in Amsterdam, aan het einde van een bezoek dit voorjaar aan Curaçao en Bonaire. Beeren deed de eilanden aan om de mogelijkheden te bestuderen om de Antilliaanse kunst in Nederland meer bekendheid te geven. Hij heeft echter nog geen concrete plannen kunnen ontvouwen voor een ‘stevige culturele uitwisseling’.

Goree

Naar de NRC/Handelsblad meldt heeft de Unesco de wereld opgeroepen Senegal te steunen bij de oprichting van een monument op het eiland Goree ter nagedachtenis van de slavenhandel.

Goree, gelegen voor de kust van Dakar en in 1588 door de Hollaners op de Portugezen veroverd, fungeerde eeuwenlang als over-

[p. 154]

slagplaats voor slaven die uit de binnenlanden van Afrika op transport werden gezet naar Amerika. De zeventiende-eeuwse Hollandse schouw in het nog steeds bestaande slavenhuis op Goree vormt een tastbaar bewijs van de Hollandse veroveringsdrang, evenals het verdedigingsfort ‘Nassau’ en de naam van het eiland - een verbastering van ‘Goede Reede’. Het eiland is later overigens in Engelse en Franse handen overgegaan.

Onbekend

Onbekend maakt onbemind, zegt het spreekwoord en dit is nog steeds van toepassing, ook voor Nederland dat hierin een aansporing mag zien om een gedegen algemeen Nederlands promotiebeleid, lees buitenlands cultureel beleid, te voeren.

Een duidelijke illustratie leverde een in Londen wonende Nederlander die in de NRC/Handelsblad volgende ingezonden brief schreef:

Sorry, we are Dutch

Onlangs roeide ik in mijn wherry op de Theems van Eton naar Goring. Trots voerde ik de Nederlandse driekleur. Regelmatig werd ik met een vriendelijk Bonjour begroet. Waarna ik met een verontschuldigend, Sorry we are Dutch, teruggroette.

De noodzaak voor een betere culturele exportpolitiek, die de heer Hofland onlangs in uw blad bepleitte, werd hier aan den lijve ondervonden. Als zelfs onze vlag voor die van een ander land wordt gehouden, dan is het de hoogste tijd dat er wat meer aan de weg wordt getimmerd.

Misschien kunnen Nederlandse exporteurs op hun verpakte produkten een Nederlands vlaggetje afbeelden. Het is maar een begin maar wie weet waartoe dit kan leiden.

Misschien zelfs tot een Dutch Institute hier in Londen, naast een French Institute, Goethe Institute, Italian Cultural Institute en een Instituto de Espana.

Frank L. ter Voorde
Londen

Associatie met Suriname

De dit voorjaar als proefballon gelanceerde gedachten om Suriname uit het moeras te trekken waarin het sinds de onafhankelijkheid verzeild is geraakt hebben geleid tot het opstellen van een brief van minister-president Lubbers en de minister van Buitenlandse Zaken Van den Broek aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal.

Indien Suriname daarom vraagt zou het volgende geregeld kunnen worden, aldus de brief:

·	Monetaire en economische sanering, waardoor het vertrouwen van binnen- en buitenlandse investeerders wordt hersteld.
·	Structurele versterking van het overheidsapparaat, waarbij Nederland een inbreng zal hebben.
·	Voortvarende aanpak van versterking van de democratie en beëindiging van de militaire invloed op de politiek. De defensie van Suriname wordt, als beide landen daartoe de wens te kennen geven, een bij verdrag te regelen gezamenlijke verantwoordelijkheid.
·	Inhoudelijke afstemming van de buitenlandse politiek. Deze is nodig gezien de Nederlandse rol bij de verdediging van Suriname.
·	Waarborging van de onafhankelijkheid en de kwaliteit van de rechtspraak en van de eigen verantwoordelijkheid en kwaliteit van de bestaande magistratuur. Verbetering van de Surinaamse politie.
·	Voortzetting van de Nederlandse ontwikkelingshulp en aanwending van een gedeelte van die hulp voor dit pakket maatregelen met het oog op samenhang en doeltreffendheid.
·	Als deze plannen worden gerealiseerd kan de visumplicht vervallen.
·	Een regeling om in beperkte mate onderdanen van beide landen de mogelijkheid te bieden zich over en weer te vestigen. Dat kan terugkeer naar Suriname mogelijk maken zonder ‘alle schepen achter zich te verbranden’.
·	Nauwere aansluiting aan de Nederlandse gulden, hetgeen een strak monetair en fiscaal beleid met zich brengt.
·	Vertegenwoordiging van Suriname door Nederlandse diplomatieke posten.

Nederland is beschikbaar, aldus de brief aan de Kamer, voor een gesprek over nauwe samenwerking dat moet leiden tot een hecht bondgenootschap tussen twee soevereine staten, te regelen bij verdrag.

Zuid- en Westvlaanderen

Het provinciebestuur van Westvlaanderen zoekt met steun van de Europese Gemeenschappen naar grensoverschrijdende samenwerking met het bestuur van het Département du Nord. De plannen moeten leiden tot bedrijfscontactdagen, bestrijding vervuiling, culturele manifestaties, enz. Ook met de Région du Nord-Pas de Calais is een overeenkomst gesloten.