Suriname vraagt Nederlandse boeken
Het weekblad WIJ van 13 oktober 1988 drukt een interview af met Eva Essed-Fruin, een in Indonesië geboren Nederlandse die na studies in Amsterdam met haar Surinaamse echtgenoot naar de West trok. Zij doceerde er aanvankelijk Nederlands, maar werd in 1972 directrice van het Instituut voor Lerarenopleiding. Mevrouw Essed-Fruin beklaagt er zich over dat (o.a. door gebrek aan deviezen) te weinig Nederlandse boeken worden ingevoerd. De hedendaagse Nederlandstalige auteurs zijn in de bibliotheken dan ook ondervertegenwoordigd.
Verder zegt mevrouw Essed-Fruin dat het onderwijs in Suriname Nederland en Vlaanderen als één pakket aanbiedt, en dat er met name een grote belangstelling bestaat voor de Vlaamse taalstrijd.
Wij-hoofdredacteur Maurits van Liedekerke ergert zich terecht aan de volgende zinsnede uit het Publikatieblad van de Nederlandse Taalunie (augustus 1988): ‘In het licht van de zich wijzigende politieke situatie in Suriname zal zo mogelijk aandacht besteed moeten gaan worden aan het onderwijs Nederlands in dat land’. ‘Gelukkig denkt niet iedereen in deze super voorwaardelijke wijze’, aldus Van Liedekerke.