Nederland tegen kapitaalvlucht
Buitenlandse banken mogen niet langer in Nederland adverteren om spaarders op te roepen hun geld over de grens te beleggen. De Nederlandse minister van Financiën Ruding wil hiermee de kapitaalvlucht naar vooral België en West-Duitsland indijken. Het ministerie beroept zich voor het weren van buitenlandse bankadvertenties op artikel 42 van de wet voor toezicht op het kredietwezen, dat adverteren voorbehoudt aan geregistreerde instellingen. Buitenlandse banken zijn in Nederland niet geregistreerd, aldus Financiën.
Belgische en Westduitse banken hebben de afgelopen maanden veelvuldig geadverteerd in Nederlandse kranten die in de grensgebieden verschijnen. Daarbij spelen ze in op de informatieplicht die sinds juni in het land van kracht is en waardoor de fiscus bij de Nederlandse banken informatie kan inwinnen over de spaargelden van belastingplichtigen.
De indruk bestaat namelijk dat de Nederlanders jaarlijks voor honderden miljoenen gulden rente voor de fiscus verzwijgen. Uit een enkele jaren geleden gehouden steekproef van het Centraal Bureau voor de Statistiek bleek dat 60 procent van de belastingplichtigen geen of te weinig rente aan de fiscus meldde.
Sinds de plannen tot invoering van de informatieplicht bekend werden, is al voor naar schatting 3 miljard gulden aan spaartegoeden bij de Nederlandse banken weggehaald. Een deel hiervan is naar buitenlandse banken gebracht.
Indien echter door het Nederlandse verbod buitenlandse banken in Nederland worden gediscrimineerd, dan is dit in strijd met de Europese concurrentieregels. De vraag kan ook worden gesteld of het verbod verenigbaar is met de regels over het vrij kapitaalverkeer, zo commentarieert men bij de EG-Commissie.
Toch lijkt het onwaarschijnlijk dat de Belgische banken een formele klacht zullen indienen bij de Europese Commissie, zelfs indien ze op papier gelijk kunnen halen. Toen Belgische spaargelden tot enkele jaren geleden massaal naar Nederland uitweken, oefende ook de Belgische minister druk uit om publiciteit van Nederlandse zijde te voorkomen. Ondertussen komt echter de Europese eenheidsmarkt (1992) steeds dichterbij.