Neerlandia. Jaargang 91

[p. 33]

De Nederlanden in de wereld

Nederlandse Bond in Duitsland

Het 65ste jaarcongres van de Nederlandse Bond in Duitsland werd op 18 oktober 1986 te Frankfurt gehouden, waar de plaatselijke Nederlandse Vereniging nu 20 jaar bestaat. Na tientallen jaren lid van het hoofdbestuur en eerste ondervoorzitter te zijn geweest, werd de heer Boersma niet herkozen. In zijn plaats komt de heer H. Naumann uit Emden. De heer R. Pothoven werd als penningmeester herkozen. Korte toespraken werden gehouden door Mw. J. den Hartog, cultureel attaché bij de Nederlandse ambassade, en de heren Mr. P. Bruining namens ‘Nederland in den Vreemde’ en L.C. Kutsch Lojenga als vertegenwoordiger van het ANV.

Op de gezellige feestavond voerden nog het woord de heren C.J. Donker van Heel, consul-generaal, en A. Verduyn, consul.

P. KRUG

Kunst uit de lage landen in Roemenië

Te weinig is bekend dat belangrijk werk van Noord- en Zuidnederlandse schilders te vinden is in een Roemeens museum. Het Brukenthalmuseum in Sibiu (Hermannstadt), genoemd naar zijn stichter Samuel Brukenthal, heeft zich ontwikkeld tot één van de belangrijkste Roemeense musea. Brukenthal legde niet alleen een geologische en archeologische verzameling aan, hij kocht ook op grote schaal kunstwerken, schilderijen, meubels, handschriften en wiegedrukken. Zijn verzameling munten, vooral Grieks-Romeinse en Roemeense, omvatte 17.510 stuks. De schilderijen, grotendeels uit Wenen afkomstig, vormden evenwel de hoofdschotel van zijn verzameling. Hieronder bevinden zich Vlaamse, Hollandse, Italiaanse, Duitse en Oostenrijkse meesters, hoofdzakelijk uit de renaissance. De schilderijencollectie wordt steeds meer een zelfstandig kunstmuseum. Het museum gaf ook een ‘Katalog der flämischen und holländischen Stiche’ uit. De Nederlandse kunsthistoricus C. Hofstede de Groot toonde indertijd al grote belangstelling voor het schilderijenbezit van het museum. Van de handschriften moet genoemd worden het ‘Breviarium Brukenthal’, dat einde vijftiende of begin zestiende eeuw in de Nederlanden vervaardigd werd.

P. KRUG

Band

Op 16 november 1986 hield Band, de vereniging van Vlamingen in Wallonië, te Wépion haar jaarlijks congres. Voorzitster Rein Hauben wees o.a. op de verantwoordelijkheid van de oudere generatie Vlamingen in Wallonië tegenover de jeugd, op het vlak van de taal. Tweetaligheid zou voor deze jongeren een vanzelfsprekende verworvenheid moeten zijn.

Gemeenschapsminister voor Externe Betrekkingen, Paul Deprez, lichtte vervolgens de bevoegdheid van zijn ministerie toe en wijdde uit over de aanwezigheid van Vlamingen overal ter wereld. Bij dit laatste citeerde hij uitvoerig uit een studie van de werkgroep De Nederlanden in de Wereld van het Algemeen-Nederlands Congres.

Le Monde

Op 21 november 1986 bracht de Franse kwaliteitskrant Le Monde een bijlage over Vlaanderen (‘La Flandre au pluriel’).

Aandacht ging naar de cultuur, de economie en de politiek.

Volgens Le Soir-redacteur De Decker is de Vlaamse Beweging imperialistische allures gaan aannemen, en zijn er twee soorten van cultuur: enerzijds de officiële, nationalistisch-clericale, anderzijds de - te verkiezen - scheppende kunst van contestanten als Claus en Geeraerts.

Verder stelt De Decker vast dat de Vlaamse uitgeverijen opgeslorpt zijn door de Nederlandse, dat er in Vlaanderen 57% nooit-lezers zijn tegen 30% in Nederland, dat 7% geregeld leest tegen 18% in Nederland, en dat het Commissariaat-Generaal voor de Internationale Culturele Samenwerking gefaald heeft en geen culturele bevoegdheid meer bezit.

Alweer moeten wij slaafs dankbaar zijn dat over onze cultuur in het buitenland wordt gesproken, maar alweer laten de onverwoestbare clichés een wrange nasmaak achter.

De Smet

In november 1986 ontving prof. dr. Gilbert de Smet, Germaans filoloog aan de R.U. Gent, de (Duitse) Vondelprijs, de hoogste onderscheiding voor een filoloog in de Duits- en Nederlandstalige landen. Gedreven door een algemeen-Nederlandse visie heeft De Smet niet weinig bijgedragen tot de internationale erkenning van het Vlaams en het Nederlands in intellectuele kringen. Na de hulde door Ludo Simons, hield De Smet een lezing waarin hij zich afzette tegen de in sommige Duitstalige gebieden - vooral in Zwitserland - groeiende misvatting dat het Nederlands een gewestelijke variant van het Duits zou zijn. De Smet wees tevens op de grote invloed die de Vlaamse en de Hollandse emigratie uitoefenden op de Duitse taal.

Taalcongres

Het taalcongres van de Vereniging Algemeen Nederlands, dat zich op 22 november 1986 boog over de vraag ‘Het Nederlands in Europa, (g)een van de negen?’, spreekt in zijn resoluties de wens uit:

-	dat de Nederlandstalige Euro-parlementsleden en de deskundigen van nationale ministeries die deelnemen aan vergaderingen in Europees verband, bij hun werkzaamheden beginselvast het Nederlands hanteren en eisen dat de voorgelegde stukken ook in hun taal beschikbaar zijn;
-	dat de nationale ministers aan hun Nederlandstalige ambtenaren bij hun werkzaamheden in de E.G.-instellingen de richtlijn meegeven het gebruik van hun taal als werktaal te eisen;
-	dat strengere eisen worden gesteld wat de kennis van het Nederlands betreft, aan tolken die uit het Nederlands vertalen;
-	dat de besparing van tijd en kosten wordt nagestreefd langs andere wegen;
-	dat bij elke besluitvorming (bijvoorbeeld vervanging van de regel der eenparigheid door de regel van de meerderheid) een onderscheid wordt gemaakt tussen aangelegenheden die voor de identiteit der Europese volkeren van levensbelang zijn (bijvoorbeeld de taal) en andere;
-	dat spoedig een einde wordt gemaakt aan de spellingverwarring en dat binnen de mogelijkheden van de woordenlijst één enkele spelling officieel wordt;
-	dat de ministers van onderwijs maatregelen nemen om het moedertaalonderwijs te verbeteren, o.m. door duidelijke uitspraken te doen i.v.m. Nederlandse taalnormen;
-	dat de Nederlandse Taalunie de nodige middelen krijgt om haar taak in Europees perspectief naar behoren te vervullen.