Neerlandia. Jaargang 89

Varia

In de marge van de IJzerbedevaart

Dat het Vlaamse Diksmuide en het Nederlandse Borsele, die destijds ‘verbroederden’, er intense culturele betrekkingen op nahouden, stemt blijkbaar niet iedereen gelukkig.

De werkgroep ‘Vrouwen voor de Vrede’ uit Borsele (Zuidwest-Beveland) had er bij haar gemeentebestuur immers op aangedrongen de vriendschapsbanden met Diksmuide te verbreken, met als argument dat de jaarlijkse IJzerbedevaart telkens ontaardt in een neo-nazistisch en fascistisch festijn. Om deze valse beschuldigingen te weerleggen, trok op 18 december een officiële delegatie van Diksmuide naar Borsele, bestaande uit burgemeester H. Laridon, schepen van cultuur J. Crombez, R. Streulens van ‘Samenlevingsopbouw Diksmuide-Veurne’ (de vereniging die aan de basis lag van de uitwisseling Diksmuide-Borsele), W. Decoutere, voorzitter van de stedelijke culturele raad, en K. Baert, secretaris van het IJzerbedevaartcomité.

In aanwezigheid van mevr. Scheele, die de werkgroep ‘Vrouwen voor de Vrede’ vertegenwoordigde, wees Borseles burgemeester Van den Heuvel op het belang van de Vlaamse Beweging en zette K. Baert aan de hand van documenten en foto's het standpunt van het IJzerbedevaartcomité uiteen.

We hopen dat de uitwisseling van gedachten nuttig is geweest, want storm-in-een-glas-water-‘incidenten’ zoals dat tussen de vrouwenclub van Borsele en de IJzerstad Diksmuide, gebaseerd op misverstanden en gebrek aan juiste informatie, kunnen we enkel betreuren.

Euregio der drie Vlaanderen

Het Komitee voor Frans-Vlaanderen heeft op zijn jaarvergadering een motie aangenomen waarin de idee wordt gelanceerd een ‘Euregio der Drie Vlaanderen’ op te richten. Deze Euregio zou moeten functioneren naar het model van de diverse Euregio's die vooral in grensgebieden operationeel zijn, en vooral economische samenwerking beogen. De drie Vlaanderen zijn Frans-Vlaanderen, Zeeuws-Vlaanderen en Belgisch-Vlaanderen.

Toch blijkt een en ander wat te moeten worden afgezwakt: de werkgroep Economie van KFV is de Euregio-idee inderdaad aan het bestuderen, maar de werking van de verschillende werkgroepen blijft uiteindelijk ondergeschikt aan de hoofddoelstelling van het KFV, met name de bevordering van de Nederlandse taal en cultuur in Frans-Vlaanderen.

Dat de economie binnen het KFV voortaan het hoofdaccent zou krijgen in de plaats van de taal, de geschiedenis en de onderwijsproblematiek, blijkt dus een voorbarige conclusie te zijn.

Ons Erfdeel in nieuw kleedje

Met nummer 1 van de 28e jaargang (jan.-febr. 1985) kreeg het algemeen-Nederlands cultureel tijdschrift ‘Ons Erfdeel’ een nieuwe vormgeving.

Het is de bedoeling van de redactie het blad leesbaarder en aantrekkelijker te maken, o.a. door meer zorg te besteden aan de illustraties. Formaat, opzet, rubrieken en belangstellingssferen blijven echter ongewijzigd.

In het eerste nummer van 1985 brengt Anton Claessens een bespreking van de nieuwe Grote Van Dale, waarin hij zich in grote lijnen aansluit bij de bedenkingen die wij in ‘Neerlandia’ 1984, nr. 5 formuleerden. Hugo Brems bespreekt de poëzie van Herman de Coninck naar aanleiding van het verschijnen van diens verzamelde gedichten (1964-1982).

Jacques Herraets heeft het over het project Open Universiteit en in het artikel ‘Light Verse’ besteedt Aldert Walrecht aandacht aan de nonsenspoëzie, vooral dan aan die van Kees Stip.

Helen Metzelaar gaat na wat de rol is van de componiste in het Nederlandse muziekleven en prof. dr. Walter Prevenier vertelt over zijn ervaringen aan de universiteit van Berkeley, waar hij ‘de geschiedenis en de cultuur van de Lage Landen’ doceerde in het kader van de P.P. Rubens-leerstoel.

J.M. van der Horst bespreekt enkele gram-

[p. 47]

maticale veranderingen in het hedendaagse Nederlands.

Rob Schoonen belicht het werk van de Nederlandse cartoonist en schilder Ton Smits en Willem Roggeman bespreekt het werk van de schilder Pol Mara. De trieste Nederlandse onderwijspolitiek in het buitenland wordt aangeklaagd door Maarten Weijtens.

Zoals altijd bevat het nummer ook een 40-tal bladzijden besprekingen van en informatie over boeken, beeldende kunsten, theater, muziek en film. Ook de cultuurpolitiek komt aan bod.

Een jaarabonnement (5 nummers) kost 980 BF, een los nummer 250 BF. Stichting Ons Erfdeel, Murissonstraat 260, 8530 Rekkem.

Hendrik Fayat gelauwerd

Op 9 februari vond in het Antwerpse Provinciehuis de jaarlijkse plechtige zitting van de Europese ere-senaat plaats, op initiatief van de Beweging voor de Verenigde Staten van Europa.

De Europa-één persprijs 1984 werd uitgereikt aan Dr. Louis Meerts, hoofdredacteur van de Gazet van Antwerpen en aan Dr. Ernst Majonica, gewezen Europees parlementslid.

Daarnaast werden opgenomen ‘e meritu et honoris causa’: Dr. Alwin Westerhof, internationaal voorzitter van de Europese Vereniging van Onderwijzend Personeel, en Prof. em. dr. Hendrik Fayat, oud-minister en algemeen voorzitter van het Algemeen-Nederlands Verbond en van het Algemeen-Nederlands Congres.

48ste zangfeest

Op 28 april, van af 14,30 uur, vindt in het Antwerps Sportpaleis het 48ste Vlaams-Nationaal Zangfeest plaats, georganiseerd door het Algemeen-Nederlands Zangverbond.

Het motto luidt ‘Tot statig als een eik voor U ons volk herbloeit’ uit ‘Gebed voor het Vaderland’ van Remi Piryns, afgevaardigdbeheerder van het A.N.C.

Voor meer informatie en voor kaarten kan men terecht op het A.N.Z.-secretariaat, Vrijheidsstraat 30-32, bus 14, 2000 Antwerpen. Tel. [phone].

Uitreiking Visser-Neerlandiaprijs aan ‘De Wakkere Burger’, Brussel 24-1-1985 door Drs. M.J.A.R. Dittrich, voorzitter ANV Nederland.

Visser-Neerlandiaprijs voor de wakkere burger V.Z.W.

Op 24 januari 1985 ontving de v.z.w. De Wakkere Burger te Brussel een Visser-Neerlandiaprijs ten bedrage van f 15.000,-(± 270.000 Bfr.) uit handen van de voorzitter Nederland van het Algemeen-Nederlands Verbond, drs. M.J.A.R. Dittrich.

Prof. dr. H. Fayat, algemeen voorzitter van het ANV was ook aanwezig. De prijs is bestemd voor de uitbreiding van de documentatiedienst en de bibliotheek van de v.z.w. De Wakkere Burger werd opgericht door de Stichting Lodewijk de Raet na de gemeenteraadsverkiezingen van 1982.

De evaluatie van twee jaar gemeentebeleid betreffende informatie- en inspraakpraktijk op lokaal vlak vormde dan ook een onderdeel van het programma van 24 januari als ook: balans anno 1985 betreffende de opheffing van de bestaande nationale grendels inzake democratisering van het gemeentelijke beleid, onderverdeeld in de volgende vier punten: wettelijke openbaarheids- en inspraakgaranties, beperking van het primaat van partij- en persoonlijk belang, decentralisatie van financiële middelen en bevoegdheden, verdergaande democratisering van de gemeenteraadsverkiezingen. Ook werd het tweede vijfjarenplan 1985-1989 gepresenteerd, alsmede de krachtlijnen campagne gemeenteraadsverkiezingen 1988.

Automatisering in Nederland en België

Uit een NIPO onderzoek blijkt dat in België ongeveer tienmaal zoveel wordt geïnvesteerd in bedrijfsautomatisering als in Nederland. Dit verschil wordt grotendeels verklaard door het vriendelijker investeringsklimaat in België.

Het onderzoek werd bemoeilijkt door de grote spraakverwarring die bestaat bij het hanteren van automatiseringsbegrippen in de bedrijven. Eerst was een voorstudie nodig om gelijke productiemiddelen een zelfde naam te geven alvorens men met het feitelijke onderzoek kon beginnen.

Het viel de onderzoekers op dat men in België een diepgaandere belangstelling heeft voor de mogelijkheden die de automatisering kan bieden en dat meer prijsbewust wordt geïnvesteerd.

De Nederlanders hebben grotere belangstelling om het geïnvesteerde kapitaal snel terug te verdienen.

Zowel in Nederland als in België heerst een zekere mate van onrust onder de werknemers die de komst van de ‘robot’ met zorg tegemoet zien.

Aan die sociale aspecten wordt volgens de onderzoekers te weinig aandacht besteed.

J. van HOORN