Neerlandia. Jaargang 85

[p. 127]

Leefmilieu

ANV wensen taalgebruik ziekenfondsen

De werkgroep Taalgebruik van het Algemeen Nederlands Verbond (ANV) heeft een programma van tien punten in verband met het taalgebruik voorgelegd aan de zes landsbonden van ziekenfondsen, hun verbonden, en hun Brusselse en Vlaams-Brabantse afdelingen.

Het ANV wenst dat de ziekenfondsen hun statuten - indien dat nog niet het geval is - in het Nederlands zouden stellen. Alle wettig voorgeschreven RlZIV-doku- menten en andere dokumenten, bestemd voor Nederlandstaligen, mogen alleen in het Nederlands gesteld zijn (lidmaatschaps- boekjes, kleefstrookjes, enz.). Voor Vlaamse dossiers zou alleen het Nederlands mogen worden gebruikt, en in princiep zou Vlaams personeel ze moeten behandelen. De kontakten tussen ziekenfondsen en geneesheren, wanneer het om Vlamingen gaat, moeten in het Nederlands verlopen. Nederlandstalige personeelsleden moeten alle dokumentatie, onderrichtingen, dienstnota's e.d. in het Nederlands krijgen. Wanneer de ziekenfondsen over gewestelijke diensten in Vlaanderen beschikken, moet elk kontakt met die kantoren in het Nederlands verlopen en in de kontakten met de overheid (ministerie van Sociale Voorzorg, Middenstand, Volksgezondheid, Tewerkstelling en Arbeid, en het RIZIV) moet het Nederlands een rechtmatige plaats krijgen.

Benegora-congres

Een 80-tal deelnemers woonden op 6 juni het symposium bij over ‘grenzen aan probleemafval’, georganiseerd door de overkoepelende milieuvereniging Belgisch Nederlands Grensoverleg Regio Antwerpen. Namens de milieugroepen wees E. Stuer (Nat. Actiefront tegen Afvalmisdrijven) erop dat de grondwaterreserves onherstelbaar vergiftigd zijn en dat het kalf reeds op talloze plaatsen verdronken is (b.v. Lekkerkerk).

Daarvoor gaf hij de schuld op de eerste plaats aan de beleidsmensen, maar ook aan de wetenschapslui.

Voorzitter L. Lhonneux van de Kamer van Koophandel en Nijverheid van Antwerpen schetste het beeld van de menselijke aap die zijn eigen nest vervuilt. Het grote probleem is volgens de spreker dat we met een hoge bevolkingsdichtheid opgescheept zitten. Er moet een bestendig technisch overleg komen tussen producent en verbruiker, tussen privénijverheid en de staat. Naast sprekers uit België en Nederland, die de milieugroepen, de industrie en de wetenschap vertegenwoordigden, betreurde K, Poma dat het afvaldecreet, (intussen gelijktijdig met het taalunieverdrag op 2 juli jl. gestemd), alleen op Vlaanderen van toepassing is.

Benegora vraagt een wederzijdse meldings- en registratieplicht voor grensoverschrijdend afval, waarbij het land altijd het recht heeft om binnenkomend giftig of niet verwerkbaar chemisch afval te weigeren. Onder strenge voorwaarden kunnen bedrijven een vergunning krijgen voor transport en verwerking van dit chemisch afval. Bij overtreding dient een forse boete of intrekking van de vergunning boven het hoofd te hangen.

Er moet bovendien een overheidscentrum komen voor opslag en verwerking van chemisch afval dat niet of moeilijk verwerkbaar is. En een nationaal fonds dient opgericht, bestaande uit overheid en bedrijfsleven, voor de opruimings- en verwerkingskosten van illegaal gestort chemisch afval.

Ten slotte werd een motie gestemd, waarin o.m. een nationale inventarisatie van alle bekende en illegale stortplaatsen in verband met chemisch afval geëist wordt.