Neerlandia. Jaargang 84

Slottoespraak

Op 4 november 1978 organiseerde de ‘werkgroep basisonderwijs’ van het A.N.V. in Antwerpen een colloquium rond het thema ‘Vernieuwing van het basisonderwijs in Nederland en Vlaanderen’. Uit de enquête die wij toen hebben gehouden, bleek dat de deelnemers vroegen naar:

1.	een vervolg van dit initiatief; maar dan rond één bepaald aspect van het basisonderwijs. Vnl. de remediërende activiteit in het basisonderwijs werd vaak als thema gesuggereerd;
2.	meer mogelijkheden om tot gesprek en discussie te kunnen komen.

Daarom heeft de werkgroep vandaag dit colloquium georganiseerd. Wij hebben geprobeerd U te informeren over de wijze waarop het remediëren in basisonderwijs in Nederland en Vlaanderen verloopt.

Wij hebben getracht theorie en praktijk nader tot elkaar te brengen.

Wij danken graag allen die dit colloquium hebben mogelijk gemaakt.

De werkgroep hoopt dat dit colloquium een stimulans zal zijn om een samenwerking tussen alle betrokkenen bij het remediëren in het basisonderwijs in Nederland en Vlaanderen op gang te brengen. Wij stellen in het onderwijs het kind centraal! Maar stellen wij niet al te vaak het rekenende en schrijvende kind centraal? Leggen wij niet al te dikwijls de nadruk op de cognitieve aspecten?

Wij zouden graag dit colloquium willen besluiten met een fragment uit het werk van ‘Den Duik en Van Goor’ waar zij Jan Ligthart citeren.

... Wij denken hierbij aan de entree van Jan Ligthart en zijn broer in de school van de ‘Christelijk Gereformeerde Gemeente’ op de Bloemgracht in Amsterdam. De onderwijzer vroeg toen:

-	En hoe heet je van je voornamen?
-	Henri.
-	Neen, voluit!
-	Meridert Henricus.
-	En jij?
-	Gerard Jan.
-	Mooie namen!

Dit zei hij. En ik gloorde.

Letterlijk zo is het gebeurd.

We stonden met ons drieën in de klas.

Hij was de meester, wij de nieuwe leerlingen.

Hij was een nogal rijzige man, een beetje dik, gezond uiterlijk.

Ik zie hem nog heel duidelijk. Zijn haar krulde wat, sprong tenminste.

Ik zie het plaatsje nog waar we stonden, en de banken met de onderzoekend kijkende kinderen, en de opschrijfborden aan de muur.

Maar bovenal hoor ik nog die twee woorden: mooie namen!

Meester... had mijn hart gewonnen, en voor goed!!

L. KNAEPKENS

Voorzitter Werkgroep Basisonderwijs A.N.V.