Pieter Breughel te Brussel
Om de wereld te aanschouwen:
Was 't bloed er nog zo rood
Al eerst ging hem naar Brussel,
Penselen en wat houtskool mee
Naar zijn Brabantse stee.
Hij was nog niet vergeten
Waar dat zijn woonhuis was
Het was wel wat versleten
De memel woonde in zijn kas
Eerst vroeg hem aan de mensen;
Leef'de naar eigen wensen?
De mensen wouden Breughel
Zijn Brabants niet verstaan
Dus is hem stil en treurig
Zijn jeugd al had gestaan.
Hij vroeg in 't zuiver Brabants
Je ne comprends pas Flamand
(Emmerdant, dans le coeur du Brabant!)
Die dacht 't is weer zover
Da'ze hier den Geuze nog brouwen
Maar dat 't in 't Frans moet zijn
Dat vin 'k een groot sjagrijn
Het Spaans is nu verdreven
Maar nu hebben we gekregen
Het Frans aan de Marollenkant
Da 's boven mijn verstand.
Piet Breughel is dan droevig
Terug naar zijn graf gegaan
Een heel klein maar een fijn schilderij
vol kleur had doen ontstaan.
En daarop stond geschilderd
't Gevang van zijn kompleksen
De sleutel ligt erbij aan zijn zij
Doet open, maakt hem vrij!
WANNES VAN DE VELDE
Wannes Van de Velde zingt dit lied, samen met een keur van andere volksliederen, in kleurig Brabants op de L.P. Philips 846 209 VVY.
Auteursrechtelijk beschermd