Neerlandia. Jaargang 72

[p. 317]

Diets makertjes

Simon Vestdijk contra Felix Timmermans?

De Nederlanders worden door de Vlamingen meestal gebrandmerkt als nuchtere, zakelijke, koele realisten. In elke Nederlander schuilt ergens een broertje/zusje van Simon Vestdijk.

De Vlamingen daarentegen worden door de Nederlanders meestal gedoodverfd als warmhartige, romantische, rondborstige gevoelsmensen. In elke Vlaming steekt ergens een broertje/zusje van Felix Timmermans.

Zonder pretentieus te willen zijn, wordt ik er meer en meer van overtuigd dat het dikwijls net andersom is: Vlamingen kan men moeilijk voor iets warm krijgen, terwijl de Nederlanders soms gemakkelijk hysterisch entoesiast worden.

De juichende geestdrift, waarmee bv. de geboorte van een kersvers koningskind door gans Nederland wordt ontvangen, lijkt me bij de Vlamingen (indien hun ooit iets dergelijks zou overkomen) onmogelijk.

Koninklijke gebeurtenissen die in Nederland intens worden meegeleefd, worden in Vlaanderen nauwelijks even genoteerd. Het zwaaien met vlaggetjes en het roepen van ‘Leve de koning(in)/prins(es)’ - wat in Nederland kan uitgroeien tot een feestelijk gedoe - maakt in Vlaanderen steeds een magere indruk. En indien een Vlaming dan tóch zijn sympathie voor de koning even wil luchten, dan roept hij dit in het Frans (‘Vive le roi’), omdat hij beschaamd is om zich zo gek aan te stellen in zijn moedertaal.

Internationale politieke konflikten vervullen de Nederlandse harten steeds

[p. 318]

met een spontane en brede reaktie. In Vlaanderen worden dergelijke reakties alleen geschraagd door de voorzitters/sekretarissen van enkele verenigingen, waarvan de leden-aan-de-basis nauwelijks voelen dat er iets gaande is.

Bij natuurrampen verrijzen in Nederland de steunfondsen en hulpakties als onstuitbare paddestoelen uit de grond. De geteisterden worden met open armen ontvangen en gekoesterd. Maar in Vlaanderen voelt men zich onwennig en verveeld, wanneer men een aalmoes moet geven.

In Nederland vinden de politieke kabaretten - gevoelsprodukten bij uitstek - een gretige voedingsbodem. In Vlaanderen geraken dergelijke kabaretten nauwelijks van de grond.

Een op een of andere wijze gewaagde t.v.-voorstelling kan de ganse Nederlandse natie in het strijdperk jagen en veroorzaakt een lawine van honderden ingezonden brieven aan de lezerstribune van kranten en tijdschriften. Er worden debatten gehouden en vergaderingen belegd, tot vervelens toe. De Vlamingen besparen zich deze verveling en houden hun opinie op zak.

Kortom, terwijl Nederland geregeld wordt geteisterd door stormen van verontwaardiging, door vloedgolven van sympathie en door uitbarstingen van medeleven, heerst er in Vlaanderen maar al te dikwijls een pijnlijke stilte.

Uw diets makkertje.