Neerlandia. Jaargang 72

[p. 98]

Hartverwarmende medemenselijkheid
De Zaterdagmiddag van de 17e februari 1968

Mr. H.L.A. Visser heeft vijfentwintig jaar geleden het Algemeen Nederlands Verbond als uitvoerder aangewezen van een belangrijk gedeelte van zijn nalatenschap, waardoor het mogelijk is onder bepaalde voorwaarden aan organisaties en personen, die zich op sociaal of cultureel gebied hebben onderscheiden, een schenking toe te kennen.

‘Voor mij zie ik veel blijde gezichten’ kon de voorzitter van ons Verbond verklaren, toen hij in een volle Rolzaal aan het Haagse Binnenhof de feestelijke en tevens plechtige bijeenkomst had geopend, waarin de Visser-Neerlandiaprijzen-1967 werden uitgereikt. Veel gezichten die elkander voor het eerst zagen, maar ook vele van verbondsleden, die op deze middagen plegen te komen. Er waren 31 prijswinnaars. Als eerste nam, namens Jules de Corte, zijn vrouw de ‘karakterprijs’ voor zijn belangeloos optreden ten behoeve van gehandicapten in sanatoria en ziekenhuizen in ontvangst.

Twaalf personen en 19 instellingen droegen in totaal f 77.500, - - ruim één miljoen Belgische francs - naar huis, waarvan 430.000 Belgische francs naar België gingen voor tezamen 10 prijzen.

Sedert 1955, de eerste maal dat de Visser-Neerlandiaprijzen konden worden uitgereikt, zijn tot en met 17 februari 1968 260 prijzen toegekend tot een bedrag van f 616.000, -, ruim 8 miljoen B.fr..

Dit jubileum was voor ons bestuur aanleiding een boekje uit te geven, waarin de persoon en het werk van mr. Visser kort zijn geschetst en waarin een lijst is gegeven van de 260 prijswinnaars in die 25 jaar.

Ook nu kwamen de prijswinnaars en de vertegenwoordigers van instellingen die in de beschikbare gelden deelden, uit heel verschillende maatschappelijke en culturele kringen. Voor mij is wel een van de mooiste gevolgen daarvan, dat in die sfeer van hartverwarmende medemenselijkheid die op deze middagen haast voelbaar wordt, velen elkaar ontmoeten en in hun beste karaktertrekken leren kennen en waarderen, die elkander anders nooit zouden zien, gescheiden als ze zijn door afstand en aparte, geïsoleerde levenskringen. Men wordt met veel menselijk leed in aanraking gebracht maar indirect, doordat zij die dit op zo verschillend gebied helpen leningen, voor de bestuurstafel in de openbaarheid komen en hun veelal verborgen arbeid ten bate van anderen of hun blijk van goed karakter wordt genoemd en beloond. Enigszins los hiervan, maar toch bij deze uitreikingen in een-

[p. 99]

zelfde sfeer opgenomen, staan de prijswinnaars van culturele prijzen, die ditmaal alleen behoorden tot de schrijvers van toneelstukken. Het waren vier Vlamingen en drie Nederlanders. De heren M. van Cauteren en O. Ferket uit Antwerpen deelden de prijs voor hun blijspel ‘Fiesta’, de heer Prosper de Smet uit Wondelgem bij Gent ontving een prijs voor ‘De Ondernemingsraad’ en de heer G. van Vrekhem uit Gent voor ‘Dood van twee dames’.

Dr. H.A. Voet, een Rotterdamse medicus, zag zijn eenakter ‘Slakken en vrouwen’ bekroond; in een geestig dankwoord bleek zijn belangstelling voor de mens, waarbij medicus en toneelschrijver elkaar ontmoeten. Voor de derde maal mocht de heer W.H.F. Bischot uit Amsterdam een Visser-Neerlandiaprijs ontvangen, thans voor ‘Ratten in Padenghe’, ook een stuk in één bedrijf. En de Hagenaar J.J. van Houweninge, leerling van de Amsterdamse toneelschool, kreeg eveneens voor een eenakter, ‘Pachacamac’, een prijs.

De voorzitter liet nog eens uitkomen, dat deze toneelprijzen door mr. Visser vooral zijn bedoeld als aanmoediging en niet zozeer voor uitmuntend werk. De prijzen, bestemd als steun voor filantropisch werk, vielen ten deel aan instellingen voor opvoeding en revalidatie van minder validen, voor sociale heilpedagogie, voor spastische kinderen, voor psychisch gestoorde jongens, voor jeugdwerk onder de jongens uit de achterbuurten van de grote stad - De Arend en De Zeemeeuw in Rotterdam, De Mussen in Den Haag

Dr. H.W.J.A. Vredegoor ontvangt de prijs voor het Vlaams festival in Eindhoven.
Foto Thuring

[p. 100]

(meester De Bruin) - voor werkende meisjes, voor telefonische hulpdiensten S.O.S. in Nederland, voor de tele-diensten en maatschappelijk werk in Brugge en wijde omgeving, en voor de Bond zonder naam in Antwerpen.

Zes culturele prijzen verheugden het Nederlands Letterkundig museum en documentatiecentrum in 's-Gravenhage, de Nederlandse vereniging voor de volkszang, de Nederlandse stichting Jan van Riebeeckhuis te Culemborg, het Vlaams Festival Eindhoven en in België het Centraal secretariaat der Vlaamse verenigingen van Etterbeek en het Kunst- en Cultuurverbond in Brussel.

Dr. Vredegoor, die als energieke promotor van het Vlaams Festival Eindhoven de prijs voor die Stichting in ontvangst nam, gebruikte zijn dankwoord om nog eens duidelijk de noodzaak van Nederlands-Vlaamse integratie te betogen, die vaak door kleine belemmeringen groot nadeel ondervindt, zoals bv. de hoge kosten van het interlokaal telefoonverkeer tussen personen die toevallig aan verschillende kanten van de grens wonen maar niet verder van elkaar verwijderd dan afstanden in hetzelfde land, waarvoor veel lagere tarieven gelden. Ja, het doorbreken van bureaucratische barrières is een van de moeilijkste dingen in de wereld. Welke reiziger die de grens Nederland

Op de voorgrond van linksaf: mevr. A.W. Korthuys-Hulstijn, dr. L. Roppe, mevr. en Z.Exc. W. van Couwenberg (amb. van België), mevr. A. Koote-Doppenberg, de heer A.P. van der Mey (nms. de Ned. regering), Z. Exc. T.J. Endemann (amb. van Z.-Afrika), dr. Jan van den Berg (v.m. Ned. amb. in Z.A.), mevr. van Nes-Richters, mr. J.C.S. Warendorf.
Foto Thuring

[p. 101]

- België passeert, ergert zich niet aan die lange rijen vrachtauto's die aan douane-onderzoek moeten worden onderworpen in dit Beneluxgebied? Wat een verspilling van tijd, geld en goed humeur!

Drie van de vijf karakterprijzen kwamen terecht in Noord-Brabant: bij de beheerder van het postkantoor in Chaam, de heer J.P.J. van Eil, die dag en nacht voor zijn medeburgers klaar staat zowel in zijn ambt als daarbuiten; bij mejuffrouw W.J.M. Govers uit Reek die na haar vaders dood het boerenbedrijf bestuurde en toch nog kans zag voor eigen studie, en bij mevrouw A. Veldkamp-Van der Linden uit Aalst, die als jong gezinsverzorgster overal hielp waar ze kon. De heer G.J. Simonis uit Den Haag verdiende terecht een prijs omdat hij als schoolconciërge zich tevens inzet voor hulp aan zijn schoolkinderen, bv. voor vervoer van gehandicapte leerlingen.

Zulk een uitreiking zou eentonig kunnen zijn wanneer voorzitter Koote niet voor ieder die hij toesprak, een apart persoonlijk woord had, speciaal voor de prijswinnaar of zijn vereniging bestemd. Welk een moeite en tijd hij sinds acht jaar aan de voorbereiding en organisatie van deze uitreiking besteedt weten alleen zij van het dagelijks bestuur en het verbondskantoor, die dit van nabij zien. Het was daarom bijzonder goed gevoeld van Paul Niessing, dat hij bij een inleiding van zijn tweede pianovoordracht op deze middag, de arbeid van de heer Koote roemde, waarvoor hij een ‘Côte d'Or’ zou hebben verdiend!

Paul Niessing liet zijn pianospel voor en na de pauze voorafgaan door geestige inleidingen. Hij vertolkte enkele stukken van Edward Grieg, het intermezzo in es op. 117 no. 1 van Johannes Brahms, en na de pauze muziek van twee moderne Nederlanders, Henk Badings en Alexander Voormolen, en een moderne Vlaming, Arthur Meulemans.

Twee ambassadeurs en een oud-ambassadeur waren aanwezig: Z.Exc. en mevrouw W. van Cauwenberg van België, Z. Exc. T.J. Endemann van Zuid-Afrika en dr. Jan van den Berg, uit Frankrijk, oud-ambassadeur van Nederland in Zuid-Afrika, lid van het Verbond. Dat ook de gouverneur van de Belgische provincie Limburg, dr. L. Roppe was gekomen zij met vreugde vermeld. De Nederlandse regering was vertegenwoordigd door de heer A.P. van der Mey namens het ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk werk.

Evenals vorige jaren toonde ook de heer mr. J.C.S. Warendorf, familielid van mr. Visser, zijn belangstelling door zijn komst.

In de pauze en na afloop, in de Kelderzaal, heerste onder het genot van dranken en hapjes een feestelijke stemming. Prijswinnaars, familie, vrienden en A.N.V.-leden hadden hier gelegenheid te over voor kennismaking, ook voor directe Nederlands-Vlaamse integratie.

Een zeer bijzondere bijeenkomst had opnieuw bewezen welk een goede daad mr. Visser heeft verricht door deze beloningen en steunverleningen jaarlijks mogelijk te maken. Wat hem voor ogen stond toen hij de bepalingen van zijn testament in dit opzicht formuleerde, werd ook deze middag weer tot een feestelijke werkelijkheid.

P.K.