Neerlandia. Jaargang 71

Vlaanderen

Vlaanderen en Wallonie nogmaals economisch bekeken

In het meinummer van ‘Neerlandia’ gaven wij enige sprekende cijfers, verstrekt door de Economische Raad voor Vlaanderen, waaruit mocht worden afgeleid, dat de economie in Wallonië er, vergeleken met Vlaanderen, nog best af kwam.

Nu geeft het statistisch tijdschrift van maart cijfers over de belastbare inkomens der natuurlijke personen over het dienstjaar 1964, opgesteld door de heer R. Lismont.

Voor geheel België beliep het gemiddelde mediaan-inkomen: 68.100 BF.

Stellen we dit cijfer gelijk aan 100, dan zien we per provincie de volgende verhoudingen: Antwerpen: 101,7; Limburg: 93,1; Oost-Vlaanderen: 89,3; West-Vlaanderen: 85,4; Brabant: 76,3; Henegouwen: 101,6; Luik: 110,7; Luxemburg: 96,2 en Namen: 100,6. Per taalstreek: Vlaanderen: 94,0, Wallonië: 104, 2, Brussel: 123,7. Tussen Vlaanderen en Wallonië derhalve een verschil van maar even 10 t.h., en dan het reusachtig welvaartsaandeel van Brussel. Alle Vlaamse provincies, behalve Antwerpen, blijven ònder de 100; alle Waalse provincies, behalve het kleine, dunbevolkte Luxemburg, liggen bòven het rijksgemiddelde.

De armste gebieden zijn: Diksmuide, Tielt en Ieper. De rijkste zijn de Brusselse agglomeratie, Brussel-randgemeenten, Aarlen en Luik.

Door deze cijfers wordt - aldus het weekblad ‘Wij’ -, waaraan we deze gegevens ontleend hebben, de mond gesnoerd van de steeds jammerende Walen.

Bloei van de V.T.B.-V.A.B.

De Vlaamse Toeristenbond en de Vlaamse Automobilistenbond hebben zopas buitengewoon vlotte en vruchtbare statutaire jaarvergaderingen gehouden, deels in het heemkundige museum van Heist-op-de-Berg, deels in huize Ter Speelbergen, te Beerzel. In die vergaderingen is weer eens de zeer gezonde toestand gebleken van twee verenigingen, die voortdurend en sterk groeien. Pas zijn deze bijeenkomsten achter de rug of de V.T.B. kondigt weer een hele reeks verwezenlijkingen aan:

-	op zondag, 4 juni, de inwijding van het kultureel centrum der abdij Affligem, grotendeels door de V.T.B. bekostigd;
-	op zondag, 11 juni, de opening van het zeer schilderachtige Duivelschuurpad op het grondgebied van Brussegem, waar aan de gevel van het gemeentehuis een figuratieve plattegrond van gemeente en pad zal worden onthuld.

Ondertussen heeft dan op donderdag, 25 mei, de jaarlijkse samenkomst van de dames-echtgenoten der medewerkers plaats gehad te Hasselt, Genk en Bokrijk en heeft de V.T.B. het Vlaams Nationaal Zangfeest van 28 mei terdege gesteund. Verder worden nog aangekondigd de onthulling van een prachtig gebeeldhouwde Vlaamse Leeuw boven de slotpoort van Male, van een Tineke van Heulegedenkteken ter ere van Emiel Hullebroeck, te Gentbrugge, van een gedenksteen voor Lodewijk Dosfel te Dendermonde enz. enz.

Voegt men daarbij de hulde aan Lodewijk van Winkel (Lod Lavki) met gedenkplaat te Heks en de opening van een machtige uitkijktoren te Halle, plechtigheden, die reeds plaats hadden, dan blijkt dat de Vlaamse Toeristenbond weer een biezonder druk bezet jaar heeft geopend. Het zal eindigen met niet minder dan drie traditionele wedstrijden: voor films, voor kartoens en voor beroepstoneelkunst. Ook het Davidsfonds kent opnieuw een merkwaardige opbloei:

Op het jaarkongres van deze vereniging werden de volgende cijfers medegedeeld (23 april 1967):

-	Het aantal leden verhoogde tot 66.465, een aanwinst van 1550 of 2,33%.
-	Er werden 10 nieuwe afdelingen opgericht en verschillende andere werden heringericht. Groot-Brussel telt nu 43 afdelingen en vormt daarmee een voornaam bolwerk tegen de verfransingsdruk.

Tien jaar Vlaamse volksbeweging

De Vlaamse Volksbeweging - V.V.B. - bestaat al weer 10 jaar. Dit lustrum is wel een gelukwens waard. Zoals in ons blad al vaker werd uiteengezet, is de V.V.B. een niet aan politieke partijen gebonden drukgroep, die poogt enerzijds een Vlaams programma van directe actiepunten te verwezenlijken, anderzijds het inzicht door te doen dringen, dat wezenlijke structurele veranderingen op staatsrechtelijk - federalisme - en sociaal-economisch gebied noodzakelijk zijn.

Belangrijk is, dat de V.V.B. poogt in haar actie de oude verzuilde tegenstelling in Vlaanderen tussen katholieken en nietkatholieken te doorbreken. De V.V.B. is er inderdaad in geslaagd mensen van ‘links’ actief bij haar werkzaamheden te betrekken, al kan hierbij bepaald nog niet van een massale doorbraak gesproken worden.

Het jarenlange hardnekkige streven een Vlaamsgezind forum van alle gezindten te vormen, heeft overigens op zichzelf al zuiverend gewerkt op de verhoudingen in Vlaanderen.

De V.V.B. speelde o.m. een belangrijke rol bij de voorbereiding van de befaamde marsen op Brussel. Door studiebijeenkomsten en door haar congressen poogt ze de Vlaamse problematiek uit te diepen. Ook hierbij wil ze in de eerste plaats zoeken naar wat Vlaamsgezinden bindt zonder daarbij, als het nodig is, een duidelijke stellingname uit de weg te gaan.

Het 10-jarig bestaan werd gevierd met een congres te Brussel, dat vooral in het teken stond van de Vlaamse aanwezigheid in Brussel. Op dit congres werden voorts diverse thema's behandeld, waarover uitvoerige conclusies in de vorm van congresresoluties vastgesteld werden. De onderwerpen betroffen:

De levensbeschouwelijke vrijheden;

Het probleem Brussel-statuut voor de hoofdstad;

Een nieuwe politieke structuur voor België;

Sociaal-economische problemen.

Op de slotvergadering werd het woord over het Brusselse probleem gevoerd door vertegenwoordigers van vier politieke partijen.

[p. 108]

Lustrum Vlaams nationaal zangfeest geestdriftig gevierd

Zondag, 28 mei, hebben weer een 25000 belangstellenden de viering van het Vlaams Nationaal Zangfeest - deze maal een lustrum - bijgewoond in het Antwerpens Sportpaleis.

De feestelijke plechtigheid werd ingeleid door op cymbalen slaande danseressen en een vendelgroep van de Chirojeugd.

Daarna verschenen de dirigenten met aan het hoofd Hendrik Diels.

Renaat Veremans liet al spoedig daarop het ‘Lied der Vlamingen’ van Benoit door de weidse sporthal klinken.

Vervolgens hield Vall. Portier de gelegenheidsrede; hij legde er de nadruk op, dat Vlaanderen ijvert voor het verkrijgen van een staatsinstelling, die de Vlamingen aan volksvreemde inmenging zal onttrekken om uiteindelijk te komen tot zelfbestuur. Uitvoerig ging hij in op de problemen-Brussel en Leuven en het standpunt van het A.N.Z. tegenover die beide problemen.

De strijd te Leuven heeft, zo zei hij, niets te maken met de structuur der universiteiten, maar het is een strijd voor het behoud van het Nederlands karakter van Vlaams Brabant.

Er is z.i. maar één deugdelijke oplossing, nl. overbrenging van de Franstalige afdeling naar Wallonië en in Brussel splitsing van alle faculteiten en bijzondere scholen in een Nederlandse en een Franse afdeling.

Na deze toespraak die met een langdurig applaus van de aanwezigen werd besloten, begon het eigenlijke zangfeest, waaraan negen dirigenten medewerkten.

Regisseur Remy van Duyn heeft weer zijn best gedaan om aan deze zanguitvoering een waardige omlijsting te geven, daarbij o.a. gebruikmakend van indrukwekkende lichteffecten. Danseressen en gymnasten gaven boeiende voorstellingen. Bijzondere waardering ontvingen de Nederlandse ‘Shepherds’, die de beste Vlaamse volksliederen weer tot leven brachten en daarmee een enorm succes boekten. Vele muziekcorpsen gaven prachtige afgewerkte uitvoeringen.

Vermelding verdient nog het decor van Julien van Capellen, dat er heel veel toe heeft bijgedragen dit zangfeest tot een hoogtijdag te maken.

De indrukwekkende plechtigheid werd besloten met het zingen van ‘Die Stem van Suid-Afrika’, het ‘Wilhelmus’ en ‘De Vlaamse Leeuw’.

(Bewerkt naar een uitgebreid verslag in De Standaard, 29 mei '67.)