Spellingdispuut
vervolg
Waar bleef de eerbied voor onze taal?
Ir. H.G.C. Cohen Stuart
1. De jongste voorstellen tot spellingwijziging hebben m.i. terecht, grote onrust gewekt.
2. Het betreft een zaak die de volle aandacht van het A.N.V. eist; positie en aanzien van onze taal staan op het spel - en de taal is gans het volk.
3. Het is belangrijk dat onze taal een levende taal is, en wijzigingen in taaleigen en spelling moeten mogelijk zijn.
4. Het om de haverklap veranderen van de spelling kan echter naar buiten slechts een indruk maken van grote onzekerheid (helaas waarschijnlijk niet zonder reden) en verzwakt daardoor ten zeerste het aanzien van onze taal. Bovendien verdiept het de kloof tussen het geestelijk leven van vandaag en dat van gisteren, tussen de generaties; het strekt aldus tot verzwaring van het verder dragen van ons cultureel erfdeel.
5. Voorschriften omtrent de geschreven taal die niet voortkomen uit de gemeenschappelijk gegroeide overtuiging van de leidende culturele kringen werden reeds eerder gegeven door de politieke overheid. De Vlaamse Minister voor Nederlandse Cultuur, Van Elslande, heeft blijkens de Nieuwe Rotterdamse Courant bepleit voortaan geen taalvoorschriften te doen geven door het politieke gezag. - Ik meen dat dit standpunt reeds zou moeten worden ingenomen voor de thans aanhangig gemaakte spellingwijziging.
6. Elke ingrijpende politieke beslissing over de taal kan niet meer zijn dan een verlegenheidsoplossing, gekozen omdat het culturele leven in wezen niet als mondig wordt erkend.
7. Minister Van Elslande zou willen dat ons taalerfgoed zou worden toevertrouwd aan een Nederlandse Academie. De vergelijking met Académie française dringt zich op. Hetgeen door dit lichaam als goed Frans wordt aangeduid, is eenvoudig goed Frans en wordt door de schrijvende gemeente aanvaard.
8. Het A.N.V. streve met kracht naar een gang van zaken waarin voor onze taal slechts het gezag geldt van een lichaam dat de Nederlandse cultuur vertegenwoordigt, niet dat van de politieke overheid. Alleen dan kan willekeur worden uitgeschakeld en kunnen toevalligheden worden vervangen door gezonde ontwikkeling.