Neerlandia. Jaargang 69

[p. 132]

En nog Brussel!!!

Het prozastukje hierna is meer dan een stukje verkiezingsfolklore uit de gemeenteraadsverkiezingen te Brussel anno 1964.

Om twee redenen hebben wij het onder de aandacht van onze lezers willen brengen. Wij vinden het ten eerste een aardig geschreven stukje, dat haarfijn spreekgewoonten en denkwijze van de kleine Brusselse volksmens uit het Marollenkwartier nabootst. Wij menen ons trouwens niet te vergissen als wij er nog de stijl van de intussen overleden Brusselse humorist Renaat Grassin in herkennen.

Wij menen verder dat het stukje een typische illustratie biedt van de Brusselse situatie die wij reeds zo vaak aangeklaagd hebben. Dit grappig mengsel van Vlaams dialekt en Brussels Frans is feitelijk tragisch omdat het het enige uitdrukkingsmiddel vormt van duizenden Brusselse volksmensen die van huize uit een Nederlands dialekt aangeleerd hebben maar door de verfransing van het onderwijs noch het Nederlands noch het Frans ooit op behoorlijke wijze hebben leren gebruiken. Dit is het taaltje van de Brusselse volksjongens waarmee wij zelf in een Brusselse kazerne onze legerdienst gedaan hebben. Dit is het taaltje waarin de Brusselse watman (wagenbestuurder) met zijn conducteur of met een opstappende postbode converseert. Het is het gans Brusselse drama in een notedop.

L.U.

Brussels dialect

't Es den ièste kie dat 't Pachakroetke in ne joernal mag schraaive. Het heit e spel geweist vi doe in te geroeke!

'k Hem al man diploms moote ooit hoele, van man ieste kommeune, manne brevet van 't zwumme, van 't visse, van 't patineire, van poeter klasj af te speile, van pikkenotje, van bisj op toefel, van ne poeter te schildere, van en brugge te legge en ja... de rest dat hemme tog al de Brusseleirs! Het is ni van doon van alles te ‘énuméreire’. Wemme onzen taaid vandoon vi eet sérieuser. - Pachakroetke, zei maane chef, den 11sten oktober gooie stemme, paast goo noe! As ge ni kunst paase, leist d'affiche das se plekke en ge zult e gedacht hemme van wa ze belauve en van wa da ze goen doen.

Je vais te donner un exemple, Pachakroetke, sans, te donner le nom, vi a ni t'influenceire!

Tu vais ne kadij en doe neffes stoet er: ‘Votez xyz. Seul le xyz n'occupe de la famille.

't Es bekan taaid, Chefke! Tot na to heb ik ma nog kunnen inhave, kem nog gien kinderen. Wo moot ik ze zette. In maain dooivekot, maain hoelekot of onder manne ‘balatom’. In ma matras kan ik ze ni zette, ze's al vol poef!

Mo, Pachakroetke, 't es da ni das ze wille zegge! 't Es...

Awel, Chefke, moest ik van de dirisjante van dane partee zaain, ik za oel heule neu batimenten on al heule gepensionneirde geive! Bureaus kunde tog altaaid placeire op andere plosje! Ik a gepaast dat 'n hospice ging zaain of e schuun gasthoois - neïe! de mense moote onder de grond leive in kelders! Hei daan arteekel geleize, Chefke, 't est grave! 100.000 mense, mê katte, honne en kernoevougels leive nog in kelders in Brussel en d'aggloméroese. Ik wist dat er in maain stroet veul meense nog in kelders wuunte, mô zoeveul! 't Es ongeleuflaaik! Ik wist oek dat er veul op zolders en mansardes sloepe. Ik ken er iene dee onder nen trap slopt mê al zaainen bool! 't Es tog grave!

‘La Belgique accueillante’, ik teir ni zegge Brussel. ‘Bienvenue aux étrangers’! 40 in ien koemer en 40 dee in ne café heulen toer afwachte vi goen te sloepe. C'est du non-stop sliping-shop!

Alleie, Pachakroetke, pas du commerce ici. Tu peux dire ton opinion sur un parti mais reste convenable!

Awel, Chefke, in 't beginne, ik spreik van noe den ourlog van 14, woere de partees gedirisjeit dui idéjalisten, da woere kadye dee vi het volk iet gedoen hemme! Mo stillekes oen zaain dei gesteurve, en dat es spaait, en na zaain dei geramplaceit dui dirisjante dee op heule affaires paase. Ze leive nog op de reklam, op het zwiet van d'ander, dee gesteurve zaain! De lamp es ooit, doe zit ginne petrol ne mi in!