Neerlandia. Jaargang 68

Andere landen

Prijsvraag over ‘de betekenis van integratie’

Van de heer dr. C. Wouters, ANV-correspondent in Australië, ontvingen wij zijn ingezonden stuk aan de redactie van de ‘Dutch Australian Weekly’ naar aanleiding van een uitgeschreven opstelwedstrijd, met als onderwerp ‘Betekenis van integratie’.

Mijnheer,

Met grote voldoening zag ik, dat in Uw blad een prijsvraag werd aangekondigd over de ‘Betekenis van Integratie’, een onderwerp dat nog steeds mijn belangstelling heeft. Uwe aankondiging was in het Engels gesteld en daarom wenste ik mij te overtuigen, dat ook inzendingen in het Nederlands welkom waren. Toen ik te Uwen kantore navraag deed ontving ik een bevestigend antwoord. Ik had zulks trouwens niet anders verwacht van een blad, dat, blijkens de kop op de eerste bladzijde, zich wenst aan te dienen als ‘Nationaal Nieuwsblad’ in de Nederlandse Taal’. Groot was mijn verbazing, en, laat ik het eerlijk bekennen, ook mijn verontwaardiging, toen ik onder het inderdaad uitstekende artikel van Leo Delissen bij Uw aantekening in het Engels las, dat het raadzaam werd geacht indien de inzendingen in het Engels werden gesteld, zulks omdat (en dit is een gevolgtrekking welke uitsluitend voor Uw rekening komt) de kennis van het Nederlands bij de jongelui die in de prijsvraag belang stellen, onvoldoende werd geacht. Nu heb ik deze kwestie met een aantal vrienden besproken en allen waren het met mij eens dat U zelf het begrip van integratie volkomen schijnt te negeren. Wat U door Uwe veronderstelling van het gebrek aan kennis van het Nederlands bij Nederlandse jongelui of bij jongelui van Nederlandse stam, impliceert is niet integratie maar assimilatie. Natuurlijk is het Uw zaak een prijsvraag uit te schrijven over onverschillig welk onderwerp en daaraan voorwaarden te verbinden die U zelf wenst, maar van een blad in de Nederlandse taal, dus bestemd voor mensen die Nederlands verstaan en verschijnend in een land waar tienduizenden Nederlanders zijn gevestigd maar waar het Nederlands, juist door de defaitistische houding van een groot aantal Nederlanders zich zelfs in Nederlandse gezinnen niet dan met moeite als voertaal kan handhaven, zou men terecht mogen verwachten dat aan inzendingen in de Nederlandse taal op een prijsvraag als ‘De betekenis van integratie’, minstens zoveel kans op plaatsing en dus op een bekroning zou worden gegeven als aan inzendingen in het Engels. Ook U kunt weten dat door de afwijzende, althans zeker onverschillige, houding van het onderwijzend personeel aan middelbare scholen in Australië, de Nederlandse taal in de verdrukking komt en dat door gebrek aan aanmoediging van die zijde het aantal van hen die zich willen aanmelden voor het examenvak Nederlands bij de eindexamens en de toelatingsexamens voor de universiteit geleidelijk maar zeker zal dalen. Ik zou het op prijs stellen, mede als officieel vertegenwoordiger van ‘Het Algemene Nederlands Verbond’ in Australië, indien U alsnog zou willen vermelden dat deelneming aan meergenoemde prijsvraag openstaat voor inzendingen in het Nederlands zowel als in het Engels. Het resultaat zou wellicht een toetssteen kunnen zijn voor de Nederlandse autoriteiten om eventueel meer belangstelling aan de dag te leggen voor het behoud van de Nederlandse taal onder de Nederlanders in Australië.

Dr. C. Wouters.

Australische geleerden naar Nederland

Verleden jaar werd aan een jonge Australische geleerde van de universiteit van Nieuw Zuid-Wales, de heer J. Trinder uit Epping, de gelegenheid geboden op een Nederlandse studiebeurs aan de Technische Hogeschool van Delft, zijn studie van landmeter te voltooien.

In de loop van dit jaar zullen een tweetal geleerden van de universiteit van Sydney, de heren Cyril Murray en Ian Docherty, beiden van de faculteit van electrotechniek, naar de universiteit van Leiden gaan ten einde aldaar onder professor Oort te werken aan de massa-produktie van versterkers voor de te bouwen Benelux-Kruis-Antenna. Reeds eerder in dit jaar heeft dr. W.N. Christiansen, hoofd van de faculteit voor electrotechniek aan de universiteit van Sydney, zich ter oriëntatie naar Leiden begeven.

Eveneens zal in dit jaar een bioloog van de universiteit van Sydney, de heer Neville Williams, met een Nederlandse studiebeurs aan de universiteit van Groningen, onder prof. dr. G.P. Barends, zijn studies voltooien over karakterkennis bij dieren of om de Engelse term te bezigen: ‘Ethology, animal psychologie behaviour’. Ten einde hun verblijf in Nederland te vergemakkelijken hebben al deze heren zich op de hoogte gesteld van de Nederlandse taal bij dr. C. Wouters, die onder meer jongelui opleidt voor het vak ‘Nederlands’ voor de eindexamens en de toelatingsexamens voor de universiteit.

Bezoek aan de Fazenda Ribeirao (Brazilië)

Een bewoner van Rio de Janeiro bracht onlangs een bezoek aan de in de Braziliaanse provincie Sān Paulo gelegen Fazenda Ribeirāo, ook wel Fazenda Olambra geheten, waarover hij aan een Vlaamse relatie o.a. het volgende schreef.

Deze fazenda telt 119 Nederlandse en een Belgische families, in totaal 1200 zielen tellende (allen katholiek).

De fazenda werd in 1948 opgericht volgens het collectief systeem, dat echter geen succes bleek te zijn, vermoedelijk omdat bij dit systeem de persoonlijke inzet ontbrak. Dit systeem werd dan ook tijdens een bezoek van de Nederlandse regeringscommissaris, de heer Hogenboom, in 1952 vervangen door een coöperatief stelsel, waarbij aan elke familie 30 hectare grond werd toegewezen, waarop men gewassen kan kweken, die daarvoor, naar het oordeel van de bebouwer, het meest geschikt zijn. Regelmatig worden de boeren door de beheerder van de fazenda, bijgestaan door een landbouwdeskundige, voorgelicht over de wereldprijzen van de landbouwprodukten, over kunstmeststoffen en ook over de aard der gewassen die het meeste succes beloven, o.a. maïs, maniok, rijst, noten, katoen, sinaasappels, citroenen, aardappelen en hier en daar wat koffie. Veeteelt vindt op geringe schaal plaats en de Belgische familie fokt kippen (4000).

De inbreng als lid van de fazenda bedraagt 150.000 BF, ongeveer de prijs van een tractor. De koopsom van de grond moet in 15 jaar zijn afbetaald. De Banco do Brasil helpt bij deze financiering. Ieder lid staat de oogst af aan de fazenda, die de produkten tegen de gunstigste prijs verkoopt. Van de verkoopsom krijgt elk lid 85%. De afgehouden 15% zijn bestemd 9% voor belasting en 6% voor gemeenschapsbelangen, zoals onderhoud kerk en school, aanleggen van wegen, administratiekosten enz. De fazenda belast zich met de aankoop van meststoffen, zaaigranen en landbouwwerktuigen. Dit systeem schijnt goed te voldoen.

De fazenda beschikt over een kerk, een verpleegzaal, clubzaal en een school, waar les wordt gegeven in het Portugees, de taal van het opgroeiende geslacht. De oudere generaties spreken Nederlands. In de club worden de nieuwste films vertoond. Wil men toch de moedertaal ook beheersen, dan is er gelegenheid Nederlandse lessen te volgen.