Neerlandia. Jaargang 68

Uit de tijdschriften

‘Emigratie Kroniek’ wordt ‘Elders’

Aan het eind van vorig jaar werd besloten de ‘Emigratie Kroniek’, uitgave van de Nederlandse Emigratiedienst, in zijn bestaande vorm niet langer te doen verschijnen. In de plaats daarvan is gekomen het tijdschrift ‘Elders’ dat een enigszins breder terrein zal bestrijken. Het eerste nummer is begin juni verschenen.

Dokumentatieblad, 6e jaargang 1964 - nr. 1

Dokumentatieblad, 6e jaargang 1964 - nr. 1, waarin weer op de bekende nauwgezette wijze werd weergegeven wat de pers in haar ruimste omvang in de decembermaand publiceerde over al wat in België voorviel of over België werd geschreven. Op het Dokumentatieblad is ook nu weer van toepassing het bekende Nederlandse gezegde: ‘goede wijn behoeft geen krans.’

Ambassadeur, jaargang 1964 nr. 3.

Bevat o.a. bijdragen over Brussel, hoofdstad van Europa?, de nieuwe afdeling West-Vlaanderen van de stichting ‘België in de wereld’, eerder ‘Band en Zuiderkruis’, waarvan wij reeds melding maakten in Neerlandia en de Tweede Vlaamse Boekenbeurs te Brussel, en tenslotte het derde artikel over de betekenis van Belgen voor Amerika (Belgian contributions to American life).

Bouw, tijdschrift van de ABN-kernen, negende jg., nummer 6.

De redactie spreekt van het laatste nummer van deze 10de jaargang! In een ingezonden stuk van de heer Mattray wordt voor een gezonde ontwikkeling van het ABN in Vlaanderen in hoofdzaak heil verwacht van de school, nàdat de minister van Cultuur, adjunct voor Nationale Opvoeding, als nieuwe norm aan het ‘reglement van inwendige orde’ zou toevoegen, dat ‘voortaan de omgangstaal in het (algemeen) middelbaar onderwijs van het Vlaamse landsdeel het A.B.N. is’.

Dat zou betekenen, dat van het begin van een nieuw schooljaar het gezuiverde taalgebruik zou worden opgelegd aan personeel en studenten en dan niet alleen in de klas, maar ook in de leraarskamer, op de speelplaats, op bezoek, op reis enz. In hetzelfde nummer van Bouw troffen wij een bespreking aan van een boek over ‘Kleinkunst’ Noord en Zuid- uitgegeven bij Lannoo te Tielt - Den Haag.

De schrijver Jack Dreesen geeft zijn beschouwingen onder de titel: ‘Kleine kaarten op tafel’ en maakt daarin de balans op van wat de kleinkunst in Noord- en Zuid-Nederland anno 1964 heeft te bieden en dan in het bijzonder: cabaret, chansons en conférenciers. Een vlot in voortreffelijk Nederlands geschreven boekje, aldus de criticus.

Circuit, nr. 5.

Dit nummer van Circuit is weer een prachtig voorbeeld van goede, op aantrekkelijke wijze gebrachte reportages over Nederland, met de bedoeling een hechte schakel te vormen tussen de vrienden van Nederland over de wereld.

Het eerste artikel is gewijd aan dr. B.W. Haveman, de man die op emigratiegebied en op het terrein der Europese Migratie als ‘Director of the Intergovernmental Committee for European Migration (ICEM)’ zich een wereldnaam verwierf en onlangs door H.M. de Koningin werd benoemd tot Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau.

Jan Cottaar schrijft over het Nederlandse team voor de Olympische spelen (we bereiden ons goed voor, zegt hij, maar onze verwachtingen blijven bescheiden).

Een bijzondere bijdrage vormt het artikel van Adriaan Dane over de wording en groei van het Arnhemse Openlucht museum, dat telkerjare duizenden uit eigen en uit het buitenland trekt, een museum dat op unieke wijze al wat ons land typeert of typeerde, laat zien.

Hierop volgt een bespreking van de film ‘Alleman’ van Bert Haanstra, die getracht heeft het volk van Nederland in al zijn schakeringen zo ongedwongen mogelijk op het zilveren doek te brengen.

In een voorjaarsnummer van Circuit missen we een bijdrage over de Keukenhof, een naam, die de gehele wereld kent, al evenmin. Prachtige kleurenfoto's tonen wat Lisse ons te bieden heeft.

Carnaval, dat echte feest der zuidelijke provincies, daarover vinden we enkele bladzijden met typische ‘leutfoto's’ verlucht.

Dan volgt een artikel van ernstiger aard over de ‘Bank der banken’, dat is natuurlijk de Nederlandse Bank, onder presidentschap van de soms wat zwart kijkende dr. Holtrop.

Hoe belangrijk de arbeid is geweest van de ICEM, het comité, dat wij hierboven reeds noemden blijkt uit een artikel ‘No more camps’, dat ons vertelt, dat niet minder dan 531.000 réfugiés uit Europese landen werden bijgestaan elders een nieuw en beter leven te beginnen.

Circuit nr. 5 is een Circuit op zijn best, met artikelen over Nederland op zijn best. Een nummer, dat o.i. volkomen voldoet aan de bedoelingen, die de stichters van dit kwartaalblad zich hebben gesteld.

Jeugd en Cultuur, 9e jg., mei 1964. Maandschrift voor de studerende jeugd in Noord en Zuid. Adressen: Tervurenlaan 221, Brussel-15 en Dennenstraat 135, Nijmegen. Abonnement Bfr 80 of f 6, -.

Wij vragen nog weer eens aandacht voor dit maandschrift, dat per schooljaar negen maal verschijnt en talrijke medewerkers heeft, zowel in Noord- als in Zuid-Nederland.

In dit meinummer schrijft C.J. Dippel over ‘Onze moderne cultuur tegenover natuurwetenschap en ethiek’, een tweede artikel heet ‘Bouwen aan de toekomst’ (Op zoek naar vrede). Vanden-Bussche behandelt de ‘Normen in de literatuur’; Albert Vogel, deskundig als geen ander, geeft zijn visie over ‘Voor dragen als literatuurbeoefening’ en Hartie Kapteijns brengt ‘Simon Carmiggelt’ voor het voetlicht.

De Post van Holland, 36e jaargang, no. 6, juni 1964.
Handhaaf eigen taal en cultuur

Onder verwijzing naar de Nederlandse wapenspreuk ‘Je Maintiendrai’, Ik zal handhaven, wekt ‘De Post van Holland’ de bijna twintig miljoen Nederlandssprekenden op deze spreuk als een teken aan de wand als een ‘mene tekel’ te zien, een vlammend teken aan de wand, dat er ons voor wil waarschuwen, dat wij de chaos van de culturele massificatie zullen bevorderen en Europa zullen blootstellen aan het gevaar van de ondergang van zijn onvergelijk kostbare cultuur, als wij niet eindelijk ons geestelijk, financieel en persoonlijk zullen gaan inspannen ter bereiking van het éne doel: onze voor Europa zo belangrijke taal en cultuur in het buitenland krachtiger dan tot nu toe het geval is geweest te verbreiden, propaganda daarvoor te maken en haar tegen over de door de numeriek zoveel sterkere buur- en partnervolken vertegenwoordigde cultuurkringen te handhaven en veld te doen winnen.

De Nederlandssprekende landen worden er om gelaakt dat zij een reeds bijna tot traditie geworden schroom tonen voor een krachtig opkomen voor de belangen van hun taal en daardoor - ook op de buitenlander - dikwijls de indruk maken een niet bepaald te waarderen voorliefde koesteren voor de zgn. ‘moderne’ talen. Het wordt bepaald niet gewaardeerd door

[p. 112]

de buitenlanders, die Nederland als toerist bezoeken, telkens weer te ervaren in hotels, pensions, zaken, in trein en tram, dat de Nederlander zo zijn best doet de indruk te vestigen, alsof hij geen eigen moedertaal kent, in elk geval zijn best doet dat voor de oren van de vreemdelingen te verbergen.

Laat men toch in Nederland niet vergeten, dat de buitenlanders alleen dààrom begrip kunnen opbrengen voor uw geestdrift voor uw culturele belangen omdat zijn eigen taal en cultuur liefhebben en hooghouden.

Toenadering der volkeren betekent in geen enkel opzicht het opgeven van de achting voor het eigene; juist door het eren van het eigene krijgt de toenadering der volkeren een goede kans.

De Schakel, Maandblad der Vlamingen in Zuid-Amerika, maart 1964.

De Schakel (‘El Lazo’) schenkt aandacht aan de uitgifte in Spanje van een verzameling van zes in het Spaans vertaalde moderne Nederlandse en zes moderne Vlaamse toneelstukken, de laatsten o.a. van Teirlinck, Raymond Brulez, Herwig Hensen, Hugo Claus, Jozef van Hoeck en Tone Brulin.

Deze serie Vlaamse toneelwerken getiteld:

‘Teatro Neerlandés’ en ‘Teatro Flamenco’ zond het Algemeen Nederlands Verbond onlangs aan de afdeling Buenos Aires die ze doorzond naar Marcel Schumacher, eertijds directeur van de Toneelschool te Gent.

Wie weet - zegt De Schakel - of hij te zijner tijd niet eens een van die werken van de plank zal nemen om zo Nederlands toneel toegankelijk te maken voor het Argentijnse publiek, dank zij het A.N.V., dat de Nederlandssprekenden in Zuid-Amerika niet vergeet!