't Kronijkje
Mijmering van de maand
Dit is ons onlangs te Antwerpen overkomen: Wij wilden de vertegenwoordiging aldaar van een bekende Rotterdamse onderneming opbellen, grepen naar het telefoonboek en stelden toen met schrik en verontwaardiging vast, dat die vertegenwoordiging in het telefoonboek van de oer-Vlaamse Scheldestad in het Frans is vermeld. Zelfs de naam van de straat was vertaald - en die Franse straatnamen kent te Antwerpen zowat niemand meer.
Al te vaak beweren de Vlamingen, dat zij in hun strijd zo weinig steun van de taalgenoten uit het Noorden hebben. Er is al zo dikwijls over gejammerd, dat die taalgenoten bij een bezoek aan Vlaams België (waartoe wij nog altijd Brussel rekenen) liever gebrekkig Frans radbraken dan hun eigen taal te spreken. En nu komt er dat Antwerpse telefoonboek nog bij. Gelukkig hoorden wij dat een andere Nederlandse onderneming te Antwerpen, die aanvankelijk ook op een dwaalspoor was, nu is genezen en ook door mensen, die slechts Nederlands kennen of te Antwerpen slechts Nederlands wensen te spreken, op te bellen is. Het is te hopen dat de overgebleven franskiljons onder de Antwerpse Noord-Nederlanders deze regels onder ogen krijgen en dan beseffen, hoe onwaardig hun houding is.
M.
Auteursrechtelijk beschermd