moeilijk dadelijk twee afzonderlijke, volledige laboratoria installeren (één voor de Vlamingen en één voor de Walen).
Het is echter zo, dat de Nederlandse en Franse afdeling van elke fakulteit samen één fakulteit blijven vormen. Elke afdeling beschikt echter over een eigen deken, secretaris, enz. Hierboven zetelt echter telkens een Algemene Fakulteitsvergadering, dit om de werking van de beide afdelingen te coördineren. Aan de top van de bestuurshiërarchie blijft één Rector (nl. de Waalse Monseigneur Descamps), met onder zich een Vlaamse en een Waalse Prorector. De splitsing is dus zeker niet zo radikaal als men ze in sommige krantenartikels voorstelt. Diegenen, nl. Vlaamse studenten, die gehoopt hadden dat twee totaal afzonderlijke universiteiten zouden ingericht worden, (nl. de Franse in Wallonië) komen dus bedrogen uit. Bij monde van de Vlaamse Prorector, Mgr. De Raeymaeker, verklaarde de Akademische overheid, dat zij ten allen prijze de éne Katholieke Universiteit te Leuven wil bewaren.
Dit brengt met zich mede dat heel wat moeilijkheden blijven bestaan, voornamelijk het probleem van een Franse Universitaire gemeenschap binnen de muren van een ééntalige Vlaamse stad. Moeten de Walen in Leuven officieel taalfaciliteiten krijgen, of niet? Dit vormt ondermeer het onderwerp van het zogenaamde Tweede Wetsvoorstel Gilson, dat echter voorlopig in de koelkast schijnt geborgen te zijn.
Wij geloven echter niet dat de Vlaamse gemeenschap een Franse kolonie op zijn grondgebied zal dulden, wanneer deze Franse kolonie zich als eigenaar en gastheer en niet als gast zou willen gedragen. dragen.