De K.V.P. en de Nederlandse cultuurgemeenschap
Enkele weken geleden werd een werkprogramma van de Nederlandse Katholieke Volkspartij gepubliceerd. In het hoofdstuk cultuurpolitiek komt een passage voor, die voor ons niet zonder belang geacht kan worden (blz. 34):
‘Bevordering van de internationale culturele betrekkingen, allereerst in het ressort van eenzelfde taal- en cultuurgemeenschap (Vlaanderen, Noord-Frankrijk) onder meer door het sluiten van culturele verdragen, het actief deelnemen aan het internationale organisatieleven op dit gebied en de uitwisseling van docenten en studenten.’
Dit is een in vrij algemene termen gestelde zinsnede, zeker, maar het is niettemin verheugend, dat één van de grote Nederlandse partijen in een werkprogramma aandacht besteedt aan de betrekkingen tussen de gescheiden delen van de Nederlandse cultuurgemeenschap. Het doet ons eveneens genoegen, dat Frans-Vlaanderen met name genoemd wordt. Het is zeker de eerste keer, dat een grote politieke partij dit doet.
Men kan natuurlijk opmerken, dat een dergelijk vrij algemeen gesteld programmapunt een politieke partij in de dagelijkse praktijk slechts tot weinig verplicht, maar dit lijkt ons een al te zwartgallige visie. De regeringen worden er immers juist nu toe gedreven stelling te nemen t.a.v. de culturele integratie van Nederland en Vlaanderen, zoals die voorgesteld wordt in de nota Reinink Kuypers. Het is dan wel degelijk van belang, dat voor een dergelijke gedachte in de politieke partijen een gunstig klimaat bestaat. Van de K.V.P. mag dus een positieve reactie verwacht worden. Laten we hopen, dat ook andere partijen aandacht aan het probleem zullen schenken. Een gedachtenwisseling hierover tussen Nederlandse en Belgische zusterpartijen (voor wat de laatste betreft, in de eerste plaats de Vlaamse vleugels) lijkt gewenst. Laten b.v. de Nederlandse en Vlaamse socialisten één van hun periodieke gezamenlijke bijeenkomsten eens wijden aan het vraagstuk van de culturele integratie.
W.
Auteursrechtelijk beschermd