[Federalisme in België (vervolg)]
Ongetwijfeld kan de Volksunie zich gelukkig prijzen dat de Vlaamse Volksbeweging (V.V.B.) - zich eveneens voor federalisme, als uiteindelijke oplossing, uitspreekt. Dit is voor de V.V.B. het logisch gevolg van haar blijvende eis: Vlaanderen, baas in eigen huis. De werking van de V.V.B. spitst zich overigens vooral toe op Vlaamse eisen van het ogenblik.
De Vlaamse vleugel der B.S.P. (Belgische Socialistische Partij) en haar machtig syndikaat, het A.B.V.V., kanten zich tegen elke vorm van federalisme, begrijpelijk in die zin, dat de Socialisten in Vlaanderen een minderheid vormen en zij vooral moeten steunen op hun talrijke Waalse partijgenoten. De Vlaamse Socialisten vrezen in een federale staat, afgezonderd van hun Waalse broeders, in Vlaanderen als een minderheid door de klerikale krachten overheerst te worden. Nochtans bestaat een kleine maar aktieve Vlaamse groep van jong-socialisten, die hier niet akkoord gaan met hun officiële partijleiding. Hun verzet kristalliseert zich herhaaldelijk in hun tijdschrift ‘Links’. Zo getuigen zij (Links, 12.5.62). ‘Wij, mogen ons niet ontveinzen dat wij in Vlaanderen vooral op onze eigen krachten zullen moeten rekenen. Het lijkt ons nochtans niet onvermijdelijk dat Vlaanderen een klerikaal en kapitalistisch wingewest wordt. Ongetwijfeld kan de meerderheid van de Vlaamse bevolking gewonnen worden voor structuurhervormingen, die misschien minder ver zullen gaan dan in Wallonië, maar dan toch een stap vooruit zouden betekenen op het huidige regiem.’
In hetzelfde tijdschrift Links besluit R. Merecy een lang artikel over kulturele autonomie als volgt: ‘Het is een socialistische plicht de geestelijke opstanding zowel als de stoffelijke verheffing van de maatschappelijk minder gunstig geplaatsten na te streven. Daarom is kulturele autonomie de plicht van iedere Vlaamse socialist en van geheel de B.S.P. in Vlaanderen. (Links, 9.6.62) De Waalse vleugel der B.S.P. en haar syndikaat het A.B.V.V. - althans een groot gedeelte ervan - is, ná de Volksunie, dé groep die het sterkst op federalisme aanstuurt, dit vooral onder invloed van Renard (thans overleden) en zijn Mouvement Populair Wallon. (Deze M.P.W. is wel een navolging van de bovenvermelde V.V.B.) Hun onverholen sympathie voor het federalisme kwam vooral tot uiting op het Socialistisch Congres te Charleroi op 31 maart en 1 april. Hier voerden de Renardisten het hoge woord en in de resolutie van het Congres leest men o.m. het volgende: ‘Quant au projet de fédéralisme le congres marque son accord sur les principes fondamentaux d'un statut fédéral tels qu'ils
Auteursrechtelijk beschermd