Neerlandia. Jaargang 66

[De Belgisch-Nederlandse samenwerking in de toekomst! (vervolg)]

ken belast zijn, minstens zes à zeven jaar in eenzelfde land moeten kunnen werken.

De Europese Gemeenschappen, de Raad van Europa, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, en in wijder verband de Verenigde Naties en haar gespecialiseerde instellingen, waaronder in het bijzonder de Unesco, vormen een ander milieu waarin de Nederlandse beschaving moet worden uitgedragen. De gezamenlijke politiek van de beide regeringen dient daarbij bepaald te worden door de overtuiging, dat het belang van de internationale samenwerking zelf vereist, dat in haar activiteiten de verschillende nationale en regionale culturen tot blijvende ontplooiing geraken.

De eenheid van de Nederlandse beschaving moet ook in deze organen tot uiting worden gebracht door een gezamenlijk optreden van de beide regeringen. Hiertoe is een geïnstitutionaliseerd overleg tussen de regeringen en haar permanente delegaties in deze organen een absolute voorwaarde.

Conclusie

De versterking van de innerlijke kracht van de Nederlandse beschaving, de culturele integratie van het Nederlandse taalgebied, de uitstraling van de Nederlandse cultuur in het buitenland en in organisaties van regionale en mondiale samenwerking vormen een zo belangrijk geheel van taken dat, naar het oordeel van de gemengde commissie ter uitvoering van het Nederlands-Belgisch cultureel verdrag, de oprichting van een gemeenschappelijk Belgisch-Nederlands orgaan - een Hoge Raad - voor de behartiging daarvan aanbevolen moet worden.

Dit orgaan zal door zijn samenstelling en zijn bevoegdheid tegelijkertijd een symbool moeten zijn van de eenheid van de Nederlandse beschaving en een uitdrukking van de wil om deze beschaving tot volle rijpheid te brengen en haar in staat te stellen een eigen bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van de menselijke beschaving in Europa en de gehele wereld. Het zou initiatieven opwekken, mogelijkheden aangeven om de kracht en de eenheid van de Nederlandse cultuur te bevorderen of zijn naam verlenen aan belangrijke instellingen, manifestaties, publikaties e.d. die aan die kracht en eenheid uitdrukking geven.

De samenstellers van deze beschouwingen vertrouwen dat, indien de Belgische en Nederlandse regeringen tot de oprichting van een dergelijk gemeenschappelijk orgaan zouden besluiten, zij in beide landen de hoogste persoonlijkheden uit het maatschappelijke, het politieke, het wetenschappelijke en het culturele leven bereid zullen vinden daarin zitting te nemen.