[Monumentenzorg (vervolg)]
In overweging is nog de restauratie van een oude Engelse wolfabriek in de Oostelijke Kaap.
Inzake het behoud en de restauratie van kerken en godsdienstige gebouwen wordt de Stichting hoe langer hoe meer geraadpleegd, een bewijs dat de ‘Stichting’ Zuid-Afrika ‘restauratiebewust’ heeft gemaakt.
Ook aan monumenten door de niet-blanke bevolking opgericht, schenkt de Stichting aandacht.
Van de honderd jaar geleden nog aan te wijzen 3000 woningen en hofsteden in Kaaps-Hollandse stijl zijn er thans nog maar 300 over en alles op alles dient te worden gezet om verdere aftakeling van deze waardevolle nalatenschap te voorkomen.
De inkomsten van de Stichting bestaan grotendeels uit lidmaatschapsbijdragen en schenkingen van grote handelsondernemingen, banken, bouwspaarkassen, verzekeringsmaatschappijen enz. In vele gevallen draagt de regering een zeker percentage van de restauratiekosten, nadat de plannen zijn goedgekeurd door de Kommissie voor Monumentenzorg.
Ook particuliere giften zijn talrijk, bv. voor meubilering van herstelde gebouwen, waarbij ook nog steun wordt ondervonden van vermogende Afrikaners, die zich in het buitenland hebben gevestigd.
Door persoonlijk contact van de directeur der Stichting met belangstellende kringen uit alle delen van het land: universiteiten, scholen, Rotaryclubs, culturele verenigingen, vrouwenorganisaties, kerkgemeenschappen enz., wordt vooral belangstelling gewekt voor de Stichting en haar werk.
Tweemaal 's jaars verschijnt een Bulletin van de Stichting, dat onder redactie staat van de bekwame en veelbelezen historicus dr. Jan Ploeger.
Dit tijdschrift wordt toegezonden aan ongeveer 1600 leden.
De Stichting heeft een mooie kleurenfilm: ‘Spieël van ons Verleden’ laten vervaardigen. Daarin is het thema van de restauratie van geschiedkundige gebouwen in Zuid-Afrika verwerkt. De nodige gelden voor het maken van deze film verstrekte een wereldbekende firma van verfrissende dranken,
Auteursrechtelijk beschermd