Uitreiking van zeven Visser-Neerlandiaprijzen in de ‘De Visser-school’ te Sassenheim
In het weekblad ‘Panorama’ en daarna in vele Nederlandse dagbladen heeft een treffend verhaal gestaan over vijf jongens en een meisje, leerlingen van de Chr. Mulo te Sassenheim, de ‘De Visserschool’, die hun medeklasgenoot, de door kinderverlamming getroffen Hans Bergman, zonder er enige drukte van te maken, dag in dag uit hebben geholpen (o.a. halen en brengen in zijn invalidewagentje, op school lessen opschrijven, thuis in het schrift het werk opschrijven, dat Hans dicteerde - en nooit mochten zij een door hem gedicteerde fout verbeteren, want dat was niet eerlijk -). En het resultaat was dat Hans, dank zij zijn ijzeren wilskracht, voor het Mulo-eindexamen slaagde met gemiddeld een acht.
Het Algemeen Nederlands Verbond heeft gemeend deze zeven jonge mensen met een Visser-Neerlandiaprijs te moeten onderscheiden en kende ieder van hen een prijs van f 500, - toe.
Zaterdagmiddag, 17 november werden deze prijzen in de school te Sassenheim uitgereikt door de voorzitter van het Verbond, de heer F. Koote, in tegenwoordigheid van secretaris en penningmeester, de heren mr. W.L. Bicker Caarten en C. van Leeuwen, het lid van het Verbondsbestuur W. Meijer, de leden van de commissie van advies, die over deze prijzen had te oordelen,
Foto ‘Panorama’
De oud-leerlingen van de ‘De Visser-school’ in Sassenheim, die ieder een Visser-Neerlandiaprijs van f 500,- ontvingen.
de heren Mr. G.H. Eskes, dr. J. Schouten en de heer J.L. Schouten, voorts hoofd en personeel van de school, de wnd. burgemeester de heer A. Vogelaar, de ouders van de kinderen en dan de zeven onderscheiden exleerlingen: Hans Bergman, Mieke de Keyzer, Kees Batenburg, Henk den Butter, Leo Koning, Jacques Pit en Jaap Verbeek.
In zijn toespraak tot ongeveer 60 aanwezigen wees de heer Koote op de grote betekenis van de publiciteit, zonder welke niemand in Nederland iets had geweten van hetgeen er in vier jaren in Sassenheim is gebeurd, noch van de feestelijkheid, waarvoor men in de school was samengekomen.
Het artikel in ‘Panorama’ met de bijzondere foto had de aandacht van het Bestuur op het Sassenheimse voorbeeld van naastenliefde en ware kameraadschap gevestigd, hetgeen er toe geleid heeft, dat het Verbondsbestuur met algemene stemmen goedkeurde, dat het Sassenheimse zevental een Visser-Neerlandiaprijs zou worden toegekend.
Vervolgens vertelde de heer Koote, dat de miljonair mr. H.L.A. Visser, kort voor zijn dood in 1943, aan het A.N.V. een groot bedrag naliet, onder voorwaarde dat de inkomsten daaruit zouden worden aangewend voor prijzen aan personen en instellingen, die zich op een bepaald gebied hebben onderscheiden, dan wel voor het welzijn van de gemeenschap werkzaam zijn. Eén prijs zou bestemd zijn voor jonge Nederlanders. die door karaktervastheid, wilskracht en hulpvaardigheid getoond hebben een voorbeeld voor anderen te zijn.
Na te hebben uiteengezet wat het Algemeen Nederlands Verbond is en wat het beoogt en waar het werkzaam is, lichtte de spreker toe, hoe de commissies van advies, alvorens een prijstoekenning aan te bevelen, zich volledig op de hoogte stellen, hetgeen ook in dit geval is geschied door contact op te nemen met de heer Gordijn, hoofd van de ‘De Visser-school’.
Enige leden van het hoofdbestuur zijn nu vandaag, aldus de heer Koote, naar Sassenheim gekomen om, in de school waar de zes jongelui vier jaar Hans Bergman hebben gesteund, deze prijzen uit te reiken.
Vervolgens ging de voorzitter over tot het uitreiken van oorkonde en prijzen, eerst met een waarderend woord aan Hans Bergman, die de dag tevoren 19 jaar was geworden en daarna aan de andere jongelui, in de pers de handen en voeten van Hans genoemd.
Hans Bergman kreeg de prijs als bewijs van waardering voor getoonde wilskracht en volharding onder moeilijke omstandigheden en de vrienden als bewijs van waardering voor lofwaardig hulpbetoon aan een medeklasgenoot, gedurende vier schooljaren.
De heer Koote wees op de mogelijkheid dat ze nòg wel eens in hun leven een Visser-Neerlandiaprijs zouden kunnen verwerven en stelde de toezending van een binnenkort verschijnende monografie over wijlen mr. H.L.A. Visser in het vooruitzicht.
Een der jongens, Leo Koning, dankte namens het zevental voor het prachtige blijk van waardering. Hun
Auteursrechtelijk beschermd