van Groot-Brittannië, een periode van vrij lange duur, vergeleken bij de spoed waarmede thans in geheel Afrika nieuwe zelfstandige staten als paddestoelen uit de grond verrijzen.
Bij de rassenscheiding in de Unie stond de spreker geruime tijd stil.
De Unie van Zuid-Afrika heeft onlangs haar gouden jubileum gevierd. Het lijkt er op, dat Zuid-Afrika binnen afzienbare tijd een republiek zal worden, daar bij een de vorige maand gehouden referendum de meerderheid zich voor de republiek uitsprak.
Tot slot gaf de heer Van Dalsen met grote voldoening een overzicht van hetgeen in de Unie in die afgelopen vijftig jaren is gedaan en dat was niet weinig.
De Unie, zo merkte hij op, was het meest geïndustrialiseerde land van geheel Afrika; Zuid-Afrika heeft bijna 60% van de wereld-goudproduktie op zijn naam; 80% van alle steenkool in Afrika komt uit de mijnen van de Unie.
Een vertoning van twee films over Zuid-Afrika besloot deze met grote aandacht gevolgde voordracht.
⋆
- In ‘Rood, Wit en Blauw’, het maandblad van de Nederlandse Vereniging te Sâo Paulo (Sociedade Holandesa de Sâo Paulo) treffen we in het septembernummer een artikel aan over een in 1566 geschreven, maar eerst in 1613 uitgegeven boek van Lodovico Guiciardini, getiteld ‘Description de tous les Pays-Bas’, verlucht met meer dan honderd gravures van de voornaamste Nederlandse steden en vol met kleine bijzonderheden over het dagelijkse leven van die tijden. Hoorn en Enkhuizen roemt hij als rijke havensteden. Karel de Vijfde en ook Philips de Tweede maakten hun reizen overzee alleen met Enkhuizer schepen.
Haarlem was de stad, gesticht door Heer Lem, een aanzienlijk heerschap weleer. Heer Lem werd verbasterd tot Haarlem. (Wij vrezen dat de heer Guiciardini hier zich wel vergaloppeerd zal hebben).
Haarlem kende een wijk Bakkenesse, te danken aan een wijngaard aldaar aangelegd door Willem, zoon van Thibault, ter ere van de God Bacchus. Men noemde die plaats Bacchus-nest, verbasterd tot Bakkenesse. Zijn boek bevat ook een aangrijpend verhaal over de ramp van Reimerswaal in Zeeland.
In Amsterdam hadden hem de prachtige sociale instellingen getroffen, zo b.v. het ‘Oudemannenhuis’, dat z.i. meer leek op een ‘hof van een koning of een prins’ dan op een liefdadigheidsinstelling. In het Tucht- en Spinhuis wisten de besturen de gearresteerde lamme, blinde en doofstomme bedelaars, op voor hem onbegrijpelijke wijze, van hun kwalen te genezen, zodat ze in de maatschappij weer konden worden opgenomen.
Het boek van Guiciardini geeft van Nederland een beeld van een zich reeds onafhankelijk voelende natie en zeker niet van een Spaanse provincie.
Over een naderend verzet rept zijn merkwaardige boek echter niet.
⋆
Auteursrechtelijk beschermd