Neerlandia. Jaargang 64

Nederlandse voorlichting

In enkele bladen is onlangs een eigenaardig bericht opgenomen, ontvangen van het A.N.P. en afkomstig van de door de minister van defensie ir. S.H. Visser aangetrokken adviseur voor ‘public relations’, prof. dr. J.J. de Jong, voormalig hoogleraar in de politicologie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.

Prof. de Jong zegt in dat bericht het volgende: ‘Op initiatief van het N.A.T.O.-codificatie-panel wordt in Den Haag het eerste symposium gehouden over N.A.T.O.-materieel-codificatie.’

Ter verduidelijking (!) van het bovenstaande merkt prof. de Jong dan op, dat het N.A.T.O.-materieel-codificatie-systeem steunt op twee N.A.T.O.-overeenkomsten, zogenaamde standard-agreements of stanags en het N.A.T.O.-codificatie-panel.

De ‘Telegraaf’, die over deze eerste stunt van de nieuwe public-relation-deskundige bij Defensie al even verbijsterd schijnt als wij, merkt ietwat schamper op: ‘Er is - uiteraard - bijna geen krant geweest, die dit persbericht heeft overgenomen.’

En wij als A.N.V.'ers vragen ons bezorgd af: indien dit aan het groene hout geschiedt, wat zal aan het dorre geschieden.

En waar blijft het Nederlands in deze voorlichting, voor Nederlanders bestemd?^*)

*) Alleen de ingewijde zal het hierboven geschetste bericht kunnen begrijpen. Voor het overgrote deel van het krantenlezend publiek is het niet anders dan klinkklare geheimtaal. De eerste opwelling in zo'n geval is gewoonlijk, vooral bij degenen, die op zuiver Nederlands gesteld zijn: had men voor al deze vreemde uitdrukkingen geen gewoon Nederlands kunnen gebruiken? Wij geloven, dat - hoe het ons ook spijt - op deze vraag ‘neen’ geantwoord zou moeten worden.
Toch hebben ook wij ons aan dit bericht geërgerd, maar wij menen, dat we het wat anders moeten bekijken en daarin zijn wij versterkt, nu wij zo gelukkig zijn geweest een functionaris te ontmoeten, wiens taak verwant is aan het technische werk van de N.A.T.O. Wij zijn daardoor aan de weet gekomen, dat men bij dit instituut - de Noord-Atlantische Verdrags-Organisatie (in Nederl. NAVO genoemd) - ernstig streeft naar een eenheid tot in alle onderdelen van het materieel, dat voor de krijgsdienst nodig is. In de verschillende landen, die bij de NATO zijn aangesloten, zal men zich dus bij het vervaardigen van de vele en velerlei materieelsoorten zeer nauwkeurig aan dezelfde samenstellingen en afmetingen moeten houden en daarvoor is het weer nodig, dat er ook gelijke benamingen en omschrijvingen worden ingevoerd voor al de hierbij betrokken landen en in die landen ook voor de daarbij betrokken particuliere industrieën. Voor die benamingen gaat men zich verder bedienen van korte aanduidingen in een code en dit alles vergt een wetenschappelijke bewerking, wat zich gemakkelijk denken laat. Voor buitenstaanders is dit een gesloten boek en zij zullen er ook geen belangstelling voor hebben.
Vond de ontwerper van het bewuste bericht het wenselijk, dat dit bericht in de dagbladen werd opgenomen, dan zal hij daarvoor zijn reden gehad hebben en dat hij enkele uitdrukkingen gebruikte, die gangbaar zijn in de kring van deskundigen, is verklaarbaar, maar hij had het dan zo behoren te stellen of toe te lichten, dat althans de ontwikkelde krantenlezer kon begrijpen waarover het ging. Dat dit ontbrak, was o.i. meer dan erg.

P.W.O.