De Gaulle en Frans-Vlaanderen
De Vereniging ‘De Vlaamse Vrienden in Frankrijk’ stelde einde September 1958 een commissie in tot onderzoek naar de feitelijke taaltoestanden in Frans-Vlaanderen. Zij zijn daarbij tot de verheugende bevinding gekomen, dat het Nederlands in zijn Zuid-Vlaamse dialekt-vorm van veel algemener en uitgebreider gebruik is dan tot nog toe, op grond van ruwe schattingen of onnauwkeurig en onvolledig onderzoek, werd aangenomen. Het verslag der commissie vermeldt een menigte treffende feiten, die de algemene bewering, als zou het Nederlands in Frans-Vlaanderen aan het uitsterven zijn, volkomen ontzenuwen.
De ‘Vlaamse Vrienden’ besloten dan ook aan president de Gaulle, ter gelegenheid van zijn bezoek aan zijn geboortestad Rijsel, een verzoekschrift te overhandigen tot erkenning van het Nederlands als gelijkberechtigde taal.
Dit verzoek werd mede gesteund door de resultaten van een ander onderzoek, dat kon aantonen, dat de eerste bekende De Gaulle eigenlijk van de Walle heetfce en in de 15de eeuw kanselier van Geiderland was. In de 16de eeuw kwam de familie in dienst der hertogen van Bourgondië en de naam werd geleidelijk omgevormd tot Dewaulle, Delwaulle, de Gaulle.
Het moet de heer Karel van de Walle, thans president van Frankrijk, toch iets zeggen, dat zijn grootvader Julien de Gaulle, leraar te Valencijn, stichter was van twee Vlaamse tijdschriften in 1831 en 1833, en dat diens oudste zoon Charles (1837-1880) bekend stond als ‘verwoed flamingant’ en in 1870 aan de Wetgevende Kamers te Parijs verzocht het Nederlandse onderwijs in Frans-Vlaanderen te erkennen.
Gh.
Auteursrechtelijk beschermd