Neerlandia. Jaargang 62

[p. 31]

Een terugblik op onze herdenkingsfeesten

EEN HERDENKINGSFEEST, zoals de viering van het zestigjarig bestaan van het Algemeen Nederlands Verbond, zal men, naar ons oordeel, niet geslaagd kunnen noemen, alleen omdat de feestmaaltijden zo goed waren of omdat de receptie zo druk werd bezocht.

Het verjaarsfeest van een zestigjarige is goed, als hij zelf met voldoening kan terugzien op een werkzaam en gezegend leven en in hem nog leeft de kracht en lust om niet met de handen in de schoot te zitten. Maar er moet ook van buitenaf waardering zijn voor zijn leven en voor zijn werk en het is goed, als de wereld nog verwachtingen koestert voor de toekomst.

Wij menen, met inachtneming van het bovenstaande, te mogen verklaren, dat het Verbond met voldoening en dankbaarheid kan en mag terugzien op de viering van zijn zestigjarig bestaan.

Jubileumnummer

Wanneer we het zestig bladzijden tellende jubileumnummer vóór ons nemen, het nummer met de fleurige en sprekende omslag en de drie voor Afrika, Nederland en Vlaanderen kenmerkende foto's, dan vinden we in het artikel ‘Zestig jaren bestuursbeleid’ een verantwoording van het Verbond voor zijn bestaan, zijn arbeid, zijn daadkracht, welke tevens een belofte inhoudt voor de toekomst en de zekerheid, dat het A.N.V. zal blijven streven naar inniger binding met allen, die van het Verbond de steun en hulp verwachten, welke het reeds zestig jaren schonk aan hen, die zonder deze bijstand cultureel zouden zijn verpauperd.

Stemmen van anderen

BELANGRIJKER zijn echter de stemmen van anderen, die we in dit jubileumnummer mogen beluisteren. Want die stemmen getuigen van het goede werk van het Verbond onder duizenden landgenoten, die zich, dank zij het Verbond, nog steeds verbonden weten met het vaderland; zij getuigen ook van de moed en kracht in het Verbond om zich te vernieuwen, als dat nodig was en ook van het vertrouwen in de toekomst en in het toekomstig werk van het Verbond, dat niet aflaat te zorgen voor het behoud van het Nederlandse volkskarakter en van de waarden van onze cultuur.

Met grote waardering getuigen zij, die in het bijzonder van nabij het werk van het Verbond in Zuid-Afrika, in Suriname en de Nederlandse Antillen hebben medegemaakt en daaraan ook wel hebben deelgenomen, van die grote en grootse taak, waarvan het Verbond zich ook onder vaak moeilijke omstandigheden op voorbeeldige wijze heeft gekweten.

Dankbaarheid

Dankbaarheid vinden we in de stemmen uit New York, Australië, Nieuw-Zeeland en Brazilië; de nadruk leggen de sprekers en schrijvers uit de evengenoemde landen op de zegenrijke arbeid van het Verbond dat in de Verbond dat in de tegenwoordige tijd streeft naar behoud van het eigene onder land- en stamgenoot, opdat de Nederlandse cultuur worde doorgegeven aan de volkeren in de emigratiegebieden, die vaak arm zijn aan cultuur, maar zich uiterst erkentelijk tonen vooral wat de nieuwkomers hun schenken. Daar immers ligt ook onze kans mede te werken aan de toenadering der volkeren,

Officiële koffietafel (recht helft). Van links naar rechts: dr. J. Schouten, baronesse M.T. van der Straten-Waillet-geb. gravin Moretus Plantin de Bouchot, de heer F. Koote mevr. Geldenhuys-Jordaan, Z.E. de ambassadeur van België, mevr. Schouten Z. ExC.W.F.M. Lampe, mevr. Van Dijk, mr. dr. J. Donner, de heer E.A. Schüttenhelm en ir G. Schutte.

[p. 32]

waarop de 80-jarige dr. Endepols in Maastricht doelt, de hoop uitsprekende, dat het Verbond, door het uitdragen van zijn vreedzame idealen, de weg zal helpen effenen, welke leidt naar een Europese éénwording in vrede en vrijheid.

Het stemt ook tot voldoening, dat mr. Uffelie bereid werd bevonden een bijdrage te leveren over het opbouwende Verbondswerk in Nederlands-Indië in de jaren 1902-1942.

Vertrouwen in de toekomst

Het jubileumnummer zou niet volledig zijn geweest, indien het niet in eerbiedige waardering voor hun werk had stil gestaan bij mannen als Hippoliet Meert, dr. Kiewiet de Jonge en de heer P.J. de Kanter, die gedurende vele jaren hun beste krachten en hun grote liefde aan het Verbond hebben geschonken.

Zo mogen we dit jubileumnummer zien als een waardige beoordeling van de arbeid van het Verbond gedurende zijn zestigjarig bestaan, als een eerlijke lofprijzing voor hen, die hun tijd en hun inspanning aan dat Verbondswerk hebben willen geven en ook mogen we er in zien een blijk van vertrouwen in de toekomst van het Verbond en in hen, aan wie de belangen van het A.N.V. thans zijn toevertrouwd.

Het Verbond wil hier uitdrukking geven aan zijn grote erkentelijkheid jegens hen, die bereid waren in het jubileumnummer van hun inzichten op zo loffelijke wijze te getuigen.

Ook de pers in binnen- en buitenland, in het bijzonder in de landen waar onze door taal en afstamming verwante broedervolken wonen, liet zich niet onbetuigd. Niet minder dan een honderdtal artikelen in de grote en in de kleine pers wijdden aandacht aan het Verbond, het Verbondsjubileum en het verbondswerk. Hierdoor zal de naam en het streven van het A.N.V. onder het publiek ongetwijfeld meer bekendheid en naar we hopen ook meer waardering hebben gekregen.

De vele sprekers zowel aan de koffietafel als aan de maaltijd in Dordrecht hebben dit vrijwel allen in gelijke zin betoond.