Neerlandia. Jaargang 62

[p. 10]

A.N.V. een sympathieke klank in mijn Antilliaanse oren

De naam van het Algemeen Nederlands Verbond heeft een sympathieke klank in mijn Antilliaanse oren. Dit is waarschijnlijk te verklaren doordien ik reeds van jongs af aan, direct of indirect, te maken heb gehad met dit Verbond.

Ik herinner mij nog levendig hoe, omstreeks het jaar 1908, de Heer J.A. Snijders de Nederlandse Antillen bezocht en zeer ijverig is geweest om op onze eilanden belangstelling te wekken voor het Verbondsleven. Op Aruba had hij mijn oudere broer, nu wijlen H.E. Lampe, in de arm genomen, om samen met hem de toen sluimerende Arubaanse onderafdeling van het A.N.V. nieuw leven in te blazen.

Hoewel het Verbond reeds sedert 1904 vaste voet kreeg op de eilanden van de Nederlandse Antillen, was hiervoor de belangstelling begrijpelijkerwijs maar matig. Men voelde zich op deze eilanden, ten gevolge van de ongunstige toestanden, ver verwijderd van het moederland, zodat het contact op schier elk gebied veel te wensen overliet. Het maandblad ‘Neerlandia’ bereikte de leden weliswaar met de regelmaat van de klok, maar wegens de gebrekkige verbinding overzee meestal te laat om nog actueel te kunnen zijn.

Het ledental bleef beperkt en de afdelingswerkzaamheden hielden met de ongunstige toestand gelijke tred. Vandaar dan ook, dat het Hoofdbestuur in Nederland het noodzakelijk vond om van tijd tot tijd iemand naar de West te sturen, ten einde het smeulende vuur van het Verbondsleven aan te wakkeren. Dit verklaart de verschijning bij ons o.m. van voornoemde heer Snijders, die door het organiseren van muzikale avonden, het houden van voordrachten e.d. de tanende belangstelling voor het Algemeen Nederlands Verbond weer wist te prikkelen en op gang te brengen.

Zo is de toestand gedurende een aantal jaren slepende gehouden totdat na de vestiging van de oliebedrijven in de Antillen, Europese Nederlanders in grote drommen naar de West trokken om aldaar een bestaan te zoeken.

In het verbondsleven viel daarna een opmerkelijke opleving waar te nemen, die nog meer werd bevorderd door het moderne verkeer, dat onze eilanden zoveel dichter bij Nederland bracht. En hiermee is het begin van een bloeitijdperk in de Antillen ingeluid voor het A.N.V., dat zowel op Curaçao als op Aruba zelfstandige afdelingen kreeg, die in nauw verband stonden met het Hoofdbestuur in Nederland. Van Nederlandse zijde is de samenwerking met onze afdelingen in de West nimmer verslapt. Integendeel, men heeft van hieruit elke gelegenheid aangegrepen om ons daarginder de helpende hand te bieden bij het beramen van plannen, waarvan vele inmiddels zijn verwezenlijkt en andere nog in uitvoering zijn.

Het Hoofdbestuur in Nederland heeft gedurende al deze jaren getoond zijn taak volkomen te begrijpen en stelde alles in het werk om de doelstellingen van het statuut van het Verbond in geheel ons Koninkrijk te verwezenlijken, In de Antillen zijn wij zeer erkentelijk voor het vele, dat wij van deze zijde, zowel aan hulp en bijstand als aan goede raadgevingen, mochten ontvangen. In onze magere jaren sprong het Verbond hier te lande steeds voor ons in de bres.

De steun, gegeven aan de Antilliaanse

[p. 11]

jongelieden om na genoten Lager Onderwijs, hetzij in de Antillen zelf, hetzij hier in Nederland, hun studies te kunnen voortzetten, was een sympathieke geste, die algemeen hogelijk waardering vond.

Onze eerste boekerijen werden opgericht en in stand gehouden door de toenmalige besturen van het A.N.V.

Men bepaalde zich niet alleen tot het bevorderen van de Nederlandse Cultuur, maar gaf steeds aandacht aan de economische belangen der eilanden, o.m. door het nemen van het prijzenswaardige initiatief tot het organiseren van een actie tot steunverlening aan de Antillen, die in die tijd herhaaldelijk in moeilijkheden kwamen te verkeren. Van deze steun hebben, ieder op zijn beurt, alle eilanden van onze Antillen genoten.

Gedurende de laatste dertig jaren moedigt het A.N.V. onder de leerlingen van het M.O. het aanleren van de Nederlandse taal aan door telkens de zgn. Neerlandiaprijs beschikbaar te stellen voor de leerlingen van de hoogste klassen, die de hoogste cijfers voor het Nederlands hebben behaald.

Voor het brengen van goede kunst, goede films voor jong en oud heeft het A.N.V. steeds op de bres gestaan. En zo zouden wij kunnen doorgaan met het opsommen van het vele goede, dat het A.N.V. gedurende zijn 60-jarig bestaan ten behoeve van de Antillen heeft gedaan, doch deze enkele grepen zijn m.i. voldoende om onze gulle dankbaarheid en erkentelijkheid aan het Verbond te wettigen.

Met ware trots kan daarom het A.N.V. terugblikken op zijn vruchtbare samenwerking met onze Antillen gedurende de voorbije 60 jaren, waarvan de feestelijke herdenking in mei 1958 ongetwijfeld ook in de Overzeese Rijksdelen op passende wijze zal plaats hebben.

Persoonlijk ben ik al tientallen jaren ingeschreven als lid van het A.N.V. en gedurende al deze jaren heb ik met genoegen kennis genomen van de leerzame en onderhoudende artikelen in het verbondsblad ‘Neerlandia’, dat steeds met zorg wordt geredigeerd.

Gedurende vele jaren was ik voorzitter van de Afdeling Aruba van het A.N.V., in welke hoedanigheid ik het voorrecht heb gehad, mijn steentje te mogen bijdragen tot het leggen van het fundament van de prachtige stadsschouwburg, die in samenwerking met het Cultureel Centrum Aruba momenteel te Oranjestad op Aruba in aanbouw is. Dit monument zal een blijvende herinnering zijn aan onze gemeenschappelijke arbeid gedurende deze zes eerste decennia.

Bij de zeer vele gelukwensen, die op deze dag het Hoofdbestuur in Nederland zullen bereiken, moge het mij veroorloofd zijn, mede namens de Nederlandse Antillen, de onze te voegen.

Moge het A.N.V. blijven groeien en bloeien, steeds in de beste verstandhouding met de afdelingen in ons Rijksdeel overzee.

W.F. Lampe,
gevolmachtigd minister van de Nederlandse Antillen