Wim Kan in Zuid-Afrika
De vreugde van vaderlandse humor
NEDERLANDERS EN OUD-NEDERLANDERS in Zuid-Afrika kunnen het Algemeen Nederlands Verbond aldaar niet dankbaar genoeg zijn voor het organiseren van de Wim Kan-tournee in februari 1957. Het gezelschap, bestaande uit Wim Kan, Corrie Vonk, Cilly Wang en Wim de Vries, kwam eind januari in Kaapstad aan. Begin februari werden de eerste twee Kaapse voorstellingen gegeven, een in Seepunt en een in Parow, beide voor stampvolle zalen.
Daar op volgden de succes voile uitvoeringen in Durban, Johannesburg en Bloemfontein, alsmede een welverdiend intermezzo voor de artiesten in de vorm van een bezoek aan het prachtige Krüger-Wildreservaat. De slotvoorstelling gaf het gezelschap weer in Kaapstad, in de toneelzaal van de South African College High School te Nuweland.
Dat het in drommen opgekomen publiek zo genoten heeft van het gebodene, heeft verschillende oorzaken. De voornaamste daarvan is ongetwijfeld het kunstenaarschap van de vier artiesten. Corry Vonk met haar stralende ogen en haar ondeugende lach verkwikt het hart. Cilly Wang's dansen en pantomines verrukken door hun schoonheid van beweging en door hun rake en zotte typering. Wim de Vries is een uitstekende begeleider, en een rots in de branding der artistieke emoties. En dan is er Wim Kan! Bestaat er wel ergens ter wereld een tweede kunstenaar, die, zoals hij, met een praatje, een liedje, een beweging, een gelaatsuitdrukking, een veelzeggende stilte, het klaar speelt om bijna anderhalf uur lang zijn toehoorders eerst te boeien, dan te vermaken, dan langzaam maar zeker te reduceren tot stuiplachende ledepoppen, om hen ten slotte achter te laten in verdwaasde bewondering voor zoveel talent?