Neerlandia. Jaargang 61

[p. 24]

Landgenoten in Toronto willen hun krachten bundelen

In het vorige nummer van Neerlandia hebben we reeds gewezen op de Nederlandse gemeenschap in Toronto (Canada), die niet alleen streeft naar toenadering tussen landgenoten onderling, maar ook naar verbroedering met de Canadezen en immigranten van andere landaard. Daar het ons goed lijkt, dat onze landgenoten op andere plaatsen kennis nemen van wat er in Toronto wordt gedaan en wordt overwogen voor de toekomst, laten we hier een overzicht volgen van alle gebeurtenissen der laatste maanden, ontleend aan de Nederlandse Courant voor Canada, die hoe longer hoe meer het lijiblad onder geïmmigreerde landgenoten wordt.

In Toronto werd in 1948 een Nederlandse vereniging opgericht, welke in het begin wel levensvatbaarheid leek te hebben, maar die toch al vrij spoedig alle belangstelling in de Nederlandse kolonie verloor. Toch werd een organisatie-commissie in leven gehouden, opdat bepaalde sociale bijeenkomsten zouden kunnen worden verzorgd en bijv. de verjaardag van de Koningin op passende wijze zou kunnen worden gevierd.

De ongeveer 15000 Nederlandse bewoners van Toronto hebben naar hun aard verschillende groepen gevormd, waarboven sinds kort het Nederlands Centrum als een overkoepelend lichaam staat.

Hoewel dit Nederlands Centrum met grote voortvarendheid zich de belangen der landgenoten heeft aangetrokken, meent de huidige organisatie-commissie, dat een poging moet worden gedaan om op degelijke basis de ingeslapen Nederlandse vereniging tot nieuw leven te wekken.

Naast de uitvoering van een eigen programma zal deze nieuwe vereniging gaarne medewerking verlenen aan de activiteiten van de andere in het Nederlands Centrum vertegenwoordigde groeperingen.

Contactavonden

SAMEN MET DE NEDERLANDSE VERENIGING heeft het Nederlands Centrum maandelijks contactavonden ingesteld, die een buitengewoon succes zijn geworden. Hierover willen we onze landgenoten elders in den vreemde iets vertellen.

De eerste contactavond, waarvoor alweer in de Nederlandse Courant voor Canada (schepping van het echtpaar dr. Schippers) propaganda was gemaakt, viel op de llde januari j.l. De organisatie was zuiver een gok. Men kon niet bij benadering voorspellen, of het publiek belangstelling zou tonen. De opkomst was boven alle verwachting. De afgehuurde zaal was eigenlijk te vol. Er heerste al dadelijk een genoeglijke sfeer. De meesten droegen op de re vers een kaartje met naam en aanduiding hoe lang zij in Canada waren. Er lagen lijsten, waar op men kon opgeven welke liefhebberijen men had. Er werd o.a. getekend voor korfbal, schaak, dammen, bridge.

De wijze waarop deze vogels van diverse pluimage (katholieken, protestanten, gereformeerden en personen van joodse afkomst, intellectuelen, handenarbeiders en middenstanders, jongeren en ouderen) met elkander omgingen, deed denken aan een groot harmonisch Nederlands gezin.

De verschijning van de Nederlandse consul-generaal, de heer Polderman (die er zoveel toe heeft bijgedragen, dat het Nederlands Centrum tot stand kwam), was wederom een blijk van zijn grote belangstelling voor de Nederlandse immigranten.

Men mocht na afloop zonder overdrijving vaststellen, dat nog nooit in Toronto met een Nederlandse bijeenkomst zo'n groot succes was geboekt.

Liefhebberijen

De bedoeling is om hen, die hun voorkeur voor bepaalde liefhebberijen hebben cpgegeven, onder te brengen in bestaande Canadese verenigingen. Heeft men daar vrienden gevonden, dan zou men die ook eens mee kunnen nemen naar de avonden van het Nederlands Centrum, waar dan bijv. Nederlandse films worden vertoond. En de Canadese gasten zouden ook iets ten beste kunnen geven, bijv. op het gebied van vocale- of instrumentale muziek.

Als straks ook nog een permanent con-tactcentrum gesticht kan worden, waar boeken, films en spelen kunnen worden bewaard en waar ook Nederlandse zeelieden een open deur zullen vinden, zal van de Nederlandse kolonie in Toronto kunnen worden gezegd, dat zich daar weer het beste van onze volksaard heeft gemanif esteerd.

Ontvangst op stadhuis

NOG EEN ANDERE GEBEURTENIS dient hier te worden besproken. In Toronto is het gewoonte, dat op gezette tijden de burgers der stad in het stadhuis worden ontvangen door of namens het stadsbestuur. De regeling van deze ontvangst wordt bij wisselbeurt toevertrouwd aan een der plaatselijke verenigingen.

Zo viel op 29 januari deze taak toe aan de Nederlandse vereniging, die zoals boven reeds uiteengezet, nog alleen maar een bestuur telt.

Het bestuur kwam uitstekend voor den dag, dank zij uiteraard de hulp en medewerking van vele welwillende landgenoten.

Gewoonlijk verheugen deze recepties zich niet in een groot bezoek maar de door de Nederlanders georganiseerde avond werd een ongewoon succes. Alle kranten in Toronto wijdden er met foto's verluchte artikelen aan.

De secretaris van de Nederlandse vereniging, de heer Steyn Parvé, sprak een uitstekend openingswoord, waarna de ‘controller’, de heer Joseph Cornish, de nieuwelingen wees op hun rechten als burgers van Toronto. Hij nodigde iedereen die iets op zijn hart had uit eens te ko-men praten in het stadhuis dat ook hùn stadhuis is.

Vervolgens hield de Russische immigrant O.W. Rodomar, thans president van Philips Industries Ltd., een buitengewoon geestige toespraak, waarin hij o.a. de immigranten op het hart bond eigen tradities in ere te houden en ondanks de onvermijdelijke aanpassing aan de taal en de gewoonten van het nieuwe land toch in essentiele dingen zichzelf te blijven. Onder zijn gehoor waren Roemenen, Joegaslaven, Tsjechen, Ukrainers, Polen, Grieken en Hongaren.

Nederlandse sfeer

Vele vrouwen en meisjes, onder wie een vijftal in Nederlandse klederdracht, boden Nederlandse lekkernijen aan (toast, belegd met rookvlees, kaas, ham, en daarbij echte Hollandse cacao met slagroom), welke door de aanwezigen bij zonder werden gewaardeerd. Nederlandse accordeonisten gaven hun liedjes ten beste. De stemming in de feestzaal, waar bloemen in de Nederlandse kleuren en de fleurige costuums der dames de echte ‘Dutch touch’ gaven, zoals de gasten verrukt opmerkten, was prima. Velen, ook de niet-Nederlanders, deden mee aan de echte Hollandse volksspelletjes, zoals ‘In Holland staat een huis’ en ‘De Zevensprong’.

Het werd een der beste Torontose avonden, waarop de Nederlandse organisatoren met trots kunnen terugzien.

NA DEZE ZIJSPRONG nog even terug naar het Nederlands centrum en de contactavonden. Gedacht wordt aan het vormen van een Nederlandse toneel-, cabaret- of volksdansgezelschap, om zich als club aan te sluiten bij een Canadese federatie op dat gebied. Toneelliefhebbers kunnen dan als club een cursus volgen. En eenmaal vertrouwd met de Engelse taal kunnen de Nederlanders ook meespelen in Canadese amateurgezelschappen. Daarnaast droomt men van het vormen van een Nederlands toneelgezelschap, dat goede stukken voor het voetlicht zal brengen.

Toronto, dat zal een ieder nu wel duidelijk zijn, is in de goede galop.

En gij landgenoten elders, die van het bovenstaande kennis neemt, overweegt eens, of Toronto U misschien de weg kan wijzen, hoe in eigen kring dergelijke activiteiten ontplooid kunnen worden.