De beste lezers
De oudere immigranten leren op de duur wel zich in de dagelijkse omgang te behelpen met het Engels, maar boeken lezen in die taal blijft voor hen te moeilijk en dat zal nog geruime tijd zo blijven. Toch hebben zij afleiding nodig na hun dagelijkse beslommeringen. Zij kunnen die alleen vinden in een vertrouwde omgeving, die zij kunnen aanvoelen en begrijpen en daarom zijn de Nederlandse boeken voor hen van zulk een onschatbare waarde.
Mej. Huizinga en enige andere Nederlandse dames beheren de ‘BUSH LIBRARY’ (in het mei-juni nummer van Neerlandia is dit vertaald door ‘rimboe-boekerij’). Deze is ondergebracht bij de Victoria League. Dit is een sociale instelling, welke ook een bibliotheek heeft. De League heeft een deel van haar ruimte belangeloos afgestaan aan de Nederlandse dames, die elke dinsdag bij elkaar komen.
Het doel van de Bush Library is de lectuurvoorziening van eenzaam wonende Nederlandse immigranten, die zich gevestigd hebben op afgelegen plaatsen, soms wel 150 mijl van de hoofdstad.
Deze mensen krijgen van de Bush Libary bericht dat ze een pak boeken van ongeveer 25 stuks kunnen afhalen aan een bepaald stationnetje. De ‘Victoria Railways’ zorgt kosteloos voor verzending.
Na een halfjaar moeten zij de boeken terugzenden en krijgen zij een ander pakket.
Wonen in zo'n plaatsje meer families, dan gaat er een groter pak heen van ongeveer 50 boeken, welke daar dan circuleren.
De Victoria League eist dat alles keurig verzorgd de deur uitgaat. De boeken worden dan ook na terugkeer stuk voor stuk nagezien; ze worden zo nodig opnieuw gekaft met ‘waxed paper’, dat zeer goedkoop geleverd wordt door de Australian Paper Manufactory Comp. Ook hier dus alle mogelijke medewerking. Bij de inklaring van de kisten ondervinden de dames veel hulp van de Tradex.
De Bush Library is iets specifieks voor Australië. Op de vergaderingen van de Victoria League is ook de B.L. vertegenwoordigd en brengen de dames verslag uit van haar werkzaamheden. Zowel de Australische als de Nederlandse dames doen dit werk geheel belangeloos.
Het doorgangskamp Bonegilla ontving vroeger alle Nederlandse immigranten, soms 8 à 900 tegelijk. Na 1952 is dit gedecentraliseerd. Nu gaan deze mensen gedeeltelijk direct naar Sydney en Perth. Zij die voor de zuidelijke staten bestemd zijn, en nog geen woonplaats hebben, komen voorlopig nog in Bonegilla. De bibliotheek aldaar bestaat nog steeds en staat onder beheer van een Nederlandse dame.
Een ander centrum is Geelong, waar zeer veel Nederlanders wonen. De Bush Library heeft ook daar veel boeken heen gezonden. De in de omgeving wonende mensen komen elke zaterdag naar ‘de stad’ om boeken uit de bibliotheek te halen. Mej. Huizinga vernam van de bibliothecaresse: ‘Of the New-Australians your Dutchmen are the best readers we have’.
Werkspoor heeft in Gipps-land een nieuw werkobject aangepakt voor de State Electricity Comp., waarbij veel Nederlanders betrokken zijn. Die wonen in drie plaatsjes, nl. IVIoe, Morwell en Travelgon. Even voor haar vertrek had mej. Huizinga contact opgenomen met de Dutch Clubs aldaar over het oprichten van boekerijen. Bij haar terugkomst wacht haar dus weer nieuw werk.
Mej. Huizinga zei, dat de Nederlanders opgetogen waren over onze boeken; alles is nieuw of zo goed als nieuw.
Op onze vraag of er nog behoefte was aan kinderboeken, was het antwoord, dat vele ouders wel beseffen dat Engels de toekomstige taal is voor hun kinderen, maar dat ze toch gaarne willen dat deze ook het Nederlands bijhouden.
Op het ogenblik staat Victoria aan de top: de meeste Nederlandse immigranten gaan naar deze staat. Daar komt nog bij dat mej. H, pas een brief kreeg van haar plaatsvervangster, waarin zij schreef: ‘Onze boekenplanken zijn zo goed als leeg; doe wat ge kunt om voor aanvulling te zorgen’. Er is dus heel wat nodig.
Auteursrechtelijk beschermd