Vergeten
Maar - om nu op de radiouitzendingen terug te komen, waarover in de aanhef van deze ‘tweester’ geschreven is, - wij hebben ons verwonderd over het vraaggesprek, dat ten aanzien van de arbeid van het comitè tot viering van het Sintlicolaasfeest gehouden werd. Ook deze uitzending hebben wij met grote aandacht gevolgd. Geer tot onze verwondering, om het maar heel zacht uit te drukken, hebben wij moeten vaststellen, dat bij de opsomming van de instellingen, die zitting hebben in dit comitè de naam van het Algemeen Nederlands Verbond niet is genoemd.
Natuurlijk kan dit vergeten zijn; maar het doet nu eenmaal niet prettig aan om vergeten te worden. Een vereniging, die op het terrein van het aanknopen en verstevigen van de banden met stamverwanten in het buitenland haar sporen verdiend heeft, mag niet vergeten worden.
Bovendien kan het bekend zijn en als dat niet zo zou zijn, dan zij het thans hier uitdrukkelijk medegedeeld, dat het A.N.V. - men vergeve ons deze afkorting - er prijs op stelt, dat alles, wat mede onder zijn verantwoordelijkheid openbaar gemaakt wordt in woord en geschrift, zoveel mogelijk in feilloos Nederlands wordt gesteld.
Misschien, dat het comité nog niet in de roes van de Sinterklaasviering is, om tijd te kunnen vinden zijn rondschrijven van 15 augustus 1956 eens rustig te herlezen. Wellicht zal het comité het dan met ons eens zijn, dat deze mededeling maar amper in het Nederlands is geschreven, om van zuiver Nederlands niet te spreken.
Met alle waardering voor de arbeid van het comité, menen wij goed te doen, nog eens met enige nadruk te zeggen, dat het A.N.V. prijs stelt op goede vormen in alle opzichten.