Neerlandia. Jaargang 60

Prins Bernhard reikte vier zilveren anjers uit
Drie Nederlanders en een Vlaming onderscheiden

Z.K.H. Prins Bernhard, stichter en regent van het Prins Bernhard Fonds heeft op 28 juni in het gebouw van de Nederlandse Handel Mij te Amsterdam de zilveren anjer uitgereikt aan drie Nederlanders en een Vlaming, n.l. mevr. Westendorp-Osieck, dr. Broekema, de heer Frits Lugt en de Gentse hoogleraar E. Blancquaert.

Aan meur. Westendorp-Osieck is deze onderscheiding verleend voor het, tezamen met wijlen haar echtgenoot, bijeenbrengen en behouden van een bijzonder be langrijke verzameling Aziatische kunst en het bestemmen daarvan voor openbaar bezit.

Dr. Broekema ontving de zilveren anjer voor zijn buitengewoon belangrijke prestatie om praktisch een gehele dorpsbevolking (Diever) tot een culturele zelfwerkzaamheid te brengen van uitzonderlijk hoog gehalte, zó zelfs, dat het openluchtspel van Diever met stukken van Shakespeare tot buiten onze grenzen beroemd is.

Strijd voor het Vlaams

De Belgische hoogleraar prof. E. Blancquaert is de onderscheiding verleend wegens zijn zeer belangrijk aandeel in de opbouw en de voortdurende verrijking en versterking van de culturele betrekkingen tussen Vlaanderen en Nederland en de grote verdiensten voor het behoud van de Nederlandse taal in haar grensgebied. In hem worden mede geëerd al degenen, die, als hij, onvermoeid ijveren voor de Vlaams-Nederlandse culturele integratie.

Prins Bernhard, de heer Blanquaert toesprekende, merkte op, dat elke arbeid voor de Vlaamse taal nog steeds ten dele ‘strijd’ betekende. De taalgrens in België, zo vervolgde hij, is een omstreden gebied. Bekwaam en met grote kracht wordt op dat front gestreden. Niet tegen de andere cultuur, waarmede Vlaanderen in een staatsverband is gebundeld, maar vóór een zuivere basis van ontmoeting.

De heer Fritz Lugt dankte deze onderscheiding aan zijn arbeid op het gebied van de catalogisering van kunst en kunstveilingen, het verzamelen van Nederlandse schilderijen, prentkunst en vooral tekeningen van oude Nederlandse meesters en aan zijn schepping ‘Institut néerlandais’ te Parijs, een waardevol centrum van het Nederlandse culturele leven. Mevrouw Lugt deelde in deze hulde wegens haar medewerking aan de arbeid van haar man.