Neerlandia. Jaargang 60

[p. 10]

Een Nederlands centrum in Canada is 'n ideaal van vele landgenoten

Een Nederlands centrum in Canada, dat de mensen een ‘home far from home’ kan geven, dat zijn eigen winkels heeft voor typisch Nederlandse levensmiddelen en andere artikelen, dat over een flinke zaal beschikt voor bijeenkomsten en verder ook een eigen restaurant, leeszaal, bioscoop en inlichtingenbureau heeft - zie hier het ideaal van vele landgenoten in Canada. Dat blijkt uit een ingezonden stuk in de ‘Nederlandse Courant voor Canada’ van de heer L.S. en ook uit het artikel van ds. J.W. Falkenberg, dat daarna in dezelfde krant is verschenen.

Ds Falkenberg juicht het van harte toe, dat de gedachte om een eigen centrum te vormen bij vele landgenoten opkomt, want te lang hebben de Nederlandse immigranten zich naar zijn oordeel onderscheiden door een afkeurenswaardige haast zich van al wat Nederlands is op een afstand te houden. De Nederlander valt zelfs op door een gebrek aan groepsbewustzijn, ja, door een sterk individualisme.

Meent men, dat de Nederlander werkelijk zo'n prima immigrant is, omdat hij gebrek toont aan nationale trots en cultureel zelfbewustzijn, of omdat hij zo vlot zijn identiteit verliest?

Cultuur mag niet verloren gaan

De Canadese immigratie-autoriteiten hebben op dit gebied andere idealen. Hun officiële immigratiepolitiek draagt als etiket: het woord ‘integratie’, dus een langzaam opnemen van een ethnische groep in het nieuwe milieu. De cultuur vann de immigranten en dus ook de cultuur van de Nederlandse immigrant mag niet verloren gaan, maar moet worden opgenomen, moet worden ingebed in de bestaande cultuur van het ontvangende tand, dat daardoor verrijkt wordt.

Integratie wil, dat de immigrant zo lang mogelijk contact met zijn oude vaderland onderhoudt, dat hij zich verheugt op de terugreis, welke o hij nog eens hoopt te ondernemen, dat hij uitziet naar boeken, kranten en tijdschriften, die zijn familie of anderen hem zenden.

Integratie, zo merkt ds. Falkenberg op, ligt ongeveer tussen assimilatie en isolement. Men late zich echter niet verleiden tot de mening, dat integratie betekent: isolement van de ethnische groepen. Het zal voorts onvermijdelijk zijn, dat bij de inheemse bevolking in de immigratielanden ook belangstelling wordt gewekt voor de gewoonten en gebruiken van de nieuwkomers. (De St Nicolaasviering is o.a. een prachtige gelegenheid daarvoor.)

Bewaar de eigen taal

Over de taal zegt ds Falkenberg nog het volgende: Isolement heeft tengevolge, dat de nieuwe taal slecht of helemaal niet geleerd wordt. Bij integratie daarentegen is dat gevaar zeer miniem. Het leren en beter kennen van de nieuwe taal door de immigrant kan zeer wel worden aangemoedigd, maar via de ethnische groepen kan even goed en gelijktijdig worden gestreefd naar bewaring van de eigen taal.

Waarom bv. zouden immigranten niet in staat zijn in een zaterdagmorgenschooltje de moedertaal aan hun kinderen te doen bijbrengen? Denk aan het Holl. schooltje in Parava (Brazilië). Dit vol houdende zou het zeer wel denkbaar zijn, dat in het leerprogramma van de Canadese scholen op den duur verschillende vreemde talen zouden worden opgenomen, zoals dat, naar men meent te weten, in Australië al het geval is?