Dutch Club in Nieuw-Zeeland zet haar beste beentje voor
... om met jaarbeurs eigen clubhuis te verdienen
Het begint nu te spannen bij de Nederlandse vereniging in Invercargill, het Zuidelijkste oord van Nieuw-Zeeland. Met man en macht wordt er immers gewerkt aan de Nederlandse jaarbeurs, die in Januari geopend wordt en waarmee de ‘Dutch club’ geld bijeen hoopt te krijgen voor de bouw en inrichting van een eigen clubhuis.
De leden van de club hebben vanaf Januari, sommigen al van 1954 af, gewerkt aan de uitvoering van grootse plannen. Nu, in December, werkt men twee avonden in de week tot diep in de nacht en de gehele Zaterdag om op het ‘oud-Hollandse plein’ een vijf en twintigtal huizen op te trekken, waarin Nederlandse producten verkocht zullen worden.
Zakenmensen uit Auckland en Wellington hebben reeds een bod op deze bouwsels gedaan om daarmee, na afloop van de jaarbeurs een grote industriële tentoonstelling, die op het noordelijk eiland wordt gehouden, op te luisteren.
Niet minder dan zestig bedrijven in Nederland hebben hun medewerking toegezegd en reeds vele artikelen gezondenGa naar voetnoot°) De waarde daarvan bedraagt al meer dan £1.000.
Een draaiorgel heeft men niet, daarom zal men bandopnamen van ecrte draaiorgelwijsjes laten horen. De leden zelf hebben honderden poppen, klompen en surrealistische lampekappen vervaardigd; bovendien hebben zij een bedrag van £ 800 bijeengebracht.
De hal, waarin de jaarbeurs wordt gehouden, moet natuurlijk met bloemen worden opgefleurd. Geen nood, men heeft in eigen tuin de vaderlandse bloemen gekweekt om daarmee de tentoonstelling te versieren.
De vrouwen van de leden zullen zich in streekdrachten kleden en de radio zal die dagen Nederlandse programma's uitzenden. De opening wordt opgeluisterd door radiotoespraken van de burgemeester van Hilversum en van mr. A.L. Adamson.
Met erkentelijkheid wordt ginds gewaagd van de prachtige medewerking, die het gouvernement van Nw. Zeeland en de Nederlandse legatie in Wellington hebben verleend.
Moge deze tentoonstelling, die getuigt van de durf en aanpak der Nederlanders in Invercargill en die bewondering heeft gewekt onder de niet-Nederlanders, zodanige baten afwerpen, dat vervulling van aller hartewens - een eigen clubgebouw - in de naaste toekomst mogelijk wordt.