De dichter Totius overleden
Hij schonk het Afrikaanse volk een bijbelvertaling en een psalmberijming
Het overlijden van de Zuidafrikaanse dichter J.D. du Toit, die onder de naam Totius algemeen bekend werd, zal in de letterkundige kringen in Nederland, Vlaanderen en Zuid-Afrika diepe ontroering veroorzaken, want overal waar Afrikaans gelezen en begrepen wordt, was deze auteur met zijn werken doorgedrongen en had hij vrienden gekregen.
J.D. du Toit werd in 1877 geboren. Hij was een zoon van Ds S.J. du Toit (1847-1911), een der oprichters van de Afrikaander Bond en stichter van ‘Die Genootschap van Regte Afrikaanders’. wiens naam onverbrekelijk verbonden blijft aan de eerste Afrikaanse beweging.
Totius was dus door zijn vader niet alleen met de Afrikaanse letterkundige ontwaking vertrouwd, maar hij had geleerd dat een taalbeweging nationale bewustwording in de hand werkt en steeds door een gelijkgerichte geestelijke stroming wordt gestuwd en gedragen. Het gelovig element in het levenswerk van de vader zette zich in dat van de zoon voort.
Hij was ‘de in de nationale en godsdienstige tradities van zijn volk wortelende Calvinist, die ontroerd klaagt over het lijden van de moeder in de oorlog, maar in dat leed toch het raadsplan Gods ziet’...... Zijn ‘Rachel’ in daar een bewijs van.
In zijn eerste dichtbundel ‘Bij die Monument’ herdenkt hij de martelgang van vrouwen en kinderen in de Vrijheidsoorlog. Zijn ‘Trekkerswee’ verwierf de Hertzog-prijs van de Akademie. In 1936 verscheen zijn bundel ‘Uit donker Afrika’, gegroeid uit de ‘Verse van Potgieters Trek’. En groot is Totius kunst in ‘Viermaal gesien’, waar hij op vier opeenvolgende tijdstippen het doornboompje ziet, waar langs het pad van de kinderbegrafenis loopt. Verbluffende eenvoud!